Vladimir Bartol'un onlarca yıl evvel bir dünya savaşının orta vakti, süpriz bir coğrafyada, Slovenya'nın orta yerinde kaleme aldığı, çoğumuzun ilk olarak Ezel dizisinin Ramiz dayısından ismini duyduğu Hasan Sabbah'ın çocukluktan itibaren hayatı, hayalleri, kartal yuvası 'Alamut kalesi', 'İsmaili' öğretisi, Ömer Hayyam'dan Nizamülmülk'e, Kahire'den Bağdat'a Haşhaşilik'in hikayesini anlatan kitabı beni en çok Şii'lik ve Sünni'lik hakkındaki bahisleri ile oldukça şaşırtsa da İran coğrafyası tarihinin aslında ortadoğuda en kadim kökenlerden geldiğini, belki tüm Şii'leri yansıtmasa da İsmaili öğretisinin Sünniler ve Türkler hakkında hiç de dostane olmayan düşünceleri ve tavırları olduğunu anladım. Kurgu cennet bahçelerinin aslında düşündüğüm gibi sayısız misafiri olmadığını, birkaç fedaiyi ağırlamasıyla dahi ülkede nasıl sükse yarattığını, yirmi civarı fedai ile kritik noktalardaki adamlara suikast ile tarikatin nasıl varlığını devam ettirdiğini ve sonunda Hülagu Han ile gelen sonunu okuyoruz, hayal ediyoruz. Biraz uzun, bazı yerlerde durağan olsa da çoğunlukla sürükleyici, hoş kurgusu ile önerebileceğim bir eser.
