Müslümanlar kaybettiğimiz topraklarda ya katledildiler ya da esir durumuna düşürüldüler. Esir durumuna düşenler, çoğu zaman esaretin başladığı gün ölmeyi tercih ettiler, mekânları cennet olsun. Malını mülkünü, mezarlığını, hatıralarını bırakıp göçe koyulanlar sığındıkları ülkelerde daima buruk bir sevinç yaşadılar. Buna ne kadar sevinç denilebilirse!
_Napolyon Bonapart_
_Devlet, benim.
_Para, para, para. (Başarının sırrı)
_Felaketlerin üstünde dimdik oturan insan soylu ve cesurdur.
_Gerçekler, büyük ruhlu insanları besler, küçük ruhları ise yaralar.
_Yapıcı eleştiri, akıllı insanları güçlendirir. Ahmakları öfkelendirir.
_Düşmanınız hata yaparken araya girmeyin.
_İki şey
Senden Dönüş
"Bir zaman lâle de sendin bize, peymâne de sen,
Bağda ırmaktın akan, bahçede rüzgârdin esen.
Göl sanırdık ne zaman dalsak ela gözlerine,
Seyrederdik seni günlerce gülistan yerine.
Saçlarındaydı bütün tılsımı binbir gecenin,
Seher alnında, şafaklar gülüşündeydi senin.
Aramazdık gece mehtabı yüzün parlarken,
Bir uzak yıldıza benzerdi
MEB, İstanbul 1969
Takdim
Osman Yüksel'ler bu milletin ruh, iman, gelenek köklerine bağlı taşkın zekâlı çocuklarıdır. Yolsuzluklara, kötülüklere, dinsizliklere, saçma sapan yeniliklere, nursuzluk ve dönekliklere karşı içlerinde mukaddes bir isyanla İstanbul veya Ankara'ya giderler.
Çoğunlukla "taşra"dan, bir kasabadan veya köyden gelirler. Gönüllerinde
Sayfa 10
Dikkat edelim, harcadığımız şeyin adı ömürdür.
Kaybettiğimiz şey de cennet olabilir..!
Nureddin Yıldız
Hani bazı anlar vardır, insan o anı ilerde hatırlayınca cennetten bir anı yeniden yaşamış gibi hisseder,öylesine sonsuz anlardır. Annemizin kucağında yatışımız, balkonda otururken işten dönen babamızın el sallayarak eve doğru gelmesi,küçük kardeşimizin ilk adımları, rahmetli halamızın pişirdiği patatesli yemekler, daha lisede okurken kaybettiğimiz bir arkadaşımızla omuz omuza çekildiğimiz fotoğrafın anısı,çocukluğumuzun cennet yüzlü yaşlıları,dayımızdan aldığımız bayram harçlığı.....
Sayfa 36Kitabı okudu
Senden Dönüş
Bir zaman lâle de sendin bize, peymâne de sen,
Bağda ırmaktın akan, bahçede rüzgârdın esen.
Göl sanırdık ne zaman dalsak elâ gözlerine,
Seyrederdik seni günlerce gülistan yerine.
Saçlarındaydı bütün tılsımı binbir gecenin,
Seher alnında, şafaklar gülüşündeydi senin.
Aramazdık gece mehtabı yüzün parlarken,
Bir uzak yıldıza benzerdi güneş sen
Bedeninde cennet toprağından parçalar var insanın biliyorsun, ta ezel bezminden güzel olana aşinalığı var. Lakin bir yandan da yediği yasak meyvenin tadı hâlâ damağında... Onun içindir ki onun olmayana, olamayana hep gipta ile bakıyor ademin çocukları. Yasak denene, günah denene, haram denene ulaşmak için tereddütle dahi olsa uzanıyor nefislerinin elleri. Bence bu denli doymaz bir nefse ve kanaat etmez bir zihne sahip oluşumuz, isteyip de bulamayışımız gönlümüzü kaybettiğimiz zaman ile alakalı bir durum.
Sayfa 39Kitabı okudu
Dikkat edelim!
Harcadığımız şeyin adı ömürdür.
Kaybettiğimiz şey de cennet olabilir
Nureddin Yıldız