Uyanmamıştık, hiç de uyanamadık. Biz imtihânı kaybettik hocam.
4 KASIM 2009
Kocatepe Kültür Merkezi Konferans Salonu/Ankara
Bulunduğumuz nokta, bir kırılma noktası, bir dönüm noktasıdır. Biz 21. yüzyılın başında bir dönüm noktasındayız. Tarihin kırılma noktası.
𝙐𝙔𝘼𝙉𝘼𝙇𝙄𝙈: İŞ𝘽İ𝙍𝙇İ𝙆Çİ𝙇𝙀𝙍𝙀 𝘿𝙀𝙎𝙏𝙀𝙆 𝙊𝙇𝙈𝘼𝙔𝘼𝙇𝙄𝙈 !!!
Belki sihirbaz değildik ama bizde çok şeyimizi kaybettik
Ey insaf, seni neden kaybettik? Ey mâzî, seni neden unuttuk? Ey güzellik, seni neden tepeledik? Ey sevgi, sana neden yüz çevirdik?
Okuduklarımızın ne anlamı kaldı, kütüphanelerimizin ne anlamı kaldı k?
Dün Gazze, bugün Refah..
Lanet olası siyonizme sadece isyan paylaşımları yapabiliyor olmanın vicdan azabıyla kahroluyorum.
Biz bu imtihanı kaybettik..
"Kaldı silinmez yaşamak suçu üzerimizde..."
Bugün bu ülkede,
elinde sadece kalemi olan bir öğretmenden çok daha fazlasını kaybettik..
Önce yüreklerimizdeki
Kudüs'ü işgal ettiler .
Biz savaşı önce
Kendimizde kaybettik.
Cahit Zarifoğlu
Sabret! Bir gün göklere çekilen perde aralanır
Așikar olur tüm masalsı sırlar
Bir gün hüzün rıhtımından sis perdeleri de çekilir
aradan
Ne göğün maviliği kalır ne de denizin sakinliği
Zaman bile durduramaz hislerini
Kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yanklyı
Bir gün karanlığı örten perdeler de aralanır
Ve Bir Sakın bir bir basiret gün aiin yalan havnt hayatın sanma makamıdır un an ikiye gözlerin oueerin ötelerin ayiran bir görmediği ardinı ardını gölge görmek gerçeği düşer
hüzünlü çığlıklar ülkesine
Zamanın uçurumunda intihar eden kayip bir yolcu var
içimizde
Ne yolcu kayboldu nede yol değişti
Sadece biz kaybettik...
Alıntı
Taklit
Biz İSLÂM RUHUNUN gerçek sahibi ve vârisi iken kıtalara medeniyet ulaştıran bir millettik.
Arap taklitçiliği yaratıcı şuuru gölgelediği devirlerde ululuğumuzu kaybettik.
Sayfa 26 - DergâhKitabı okuyor
Biz bu imtihanı kaybettik..💔
اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّٓا اِلَيْهِ رَاجِعُونَؕ
Tedbiri elden bırakmayacağım, imam hatip menşeli olduğumu saklayacağım; yoksa boğulur hayallerim suda.
Dünyayı içselleştirdikçe, içtenliğimizi kaybettik… İçsizleştik…
Kasvet yüklü yüreklerimizle, gaflet yüklü günlerimizle kullukta tekliyoruz…
Zeki, zengin, zevk ehli olmak yetmiyor. Zavallılaşıyoruz. Yaşamın yükünü taşımakta zorlanıyoruz.
Çok suçluyuz.
Çünkü ruhumuzun susuzluğunu gideremedik.
Hevaizmin, hedonizmin kollarında heder olduk.
