yalnız olmak
sensiz olmak
tadına bir kavak gibi tek başına varıp gökyüzünün
tek başına dokunmak kelebek kanatlarına
beni senden alıp dağıtıyor
senden alıp başkalarına dağıtıyor beni...
İnsan yatağından başka yerde böyle yüzükoyun uzandı mıydı, hayırlı olmazdı sonu. Bu biçim uzanmalar, siperlerde düşmandan saklanmak için yapılırdı. Askerler yüzükoyun yattıkları yerlerden arada bir kafalarını çıkarır, ateş ederlerdi. Hiç olmazsa doğrulabilecekleri bir mesafe olurdu başlarının üzerinde. Kemal şu anda doğrulacak olsa, geçidin tavan taşlarına başını vuracaktı. Birden bunaldı. Çocukken ona hiç de alçak ve dar gelmeyen geçit, şu anda onda tabuta konmuş hissi yaratıyor, yüreği sıkışıyordu. Bir an evvel çıkmak istiyordu buradan ama donmuştu sanki. Vakit geçmiyordu. Sağa sola koşuşan farelerin dışında hiçbir şeyin kımıldamadığı bu daracık mekânda, cendereye sıkışmışlık duygusundan kurtulmak için belki de en iyisi, hazır uzanmışken uyumaktı. Uyumak! Uyumak! Uyumak sonsuza kadar! Sonsuza kadar. Beyaz bir kelebek gibi savrularak rüzgârın önünde, yedi kat göğü aşmak... Uçuşan bir kar tanesi olmak... Kar olmak... Beyaz ve sonsuz olmak... Sonsuzluk olmak!
Sayfa 109Kitabı okudu
acı bir tütün gibi yakıyor genzimi
senden uzak olmak
akşamları dağılan sonbahar bulutlan götürüyor
bedevî sonbahar bulutları alıp götürüyor
iki yorgun yaprak diye gözlerimi
karanlığı karşılamak
sulanmış toprak bir avluda
pembe ve
mor ve bir genç kız yüzü kadar dinlendirici
gecesafalarıyla beraber
karanlığı sensiz karşılamak
açık deniz uğultuları
çocuk şiirleri ve mapusâne türküleriyle
dolduruyor içimi
yıldızların pırıltılı ağırlığı altında
kerpiç duvarlar çatlarken
yalnız olmak sensiz olmak
tadına bir kavak gibi tekbaşına varıp gökyüzünün
tekbaşına dokunmak kelebek kanatlarına
Ruhun en güçlü ihtiyaçlarından birisi, topluluk ihtiyacıdır. Ruh bağlanmak için can atar; farklı kişilikler, yakınlık ve biriciklik için can atar. Ruhun aradığı, yekparelik ve benzerlik değil, toplumda zaten var olan renklilik ve çeşitliliktir. Bir kelebek gibi hangi çiçeklerle buluşup hangi renkle baştan çıkacağını seçmek ister. Var olmak, sırtını ötekine yaslayabilmektir
yollar kapalıysa
ona ulaşan köprüler dinamitle havaya uçurulduysa,
yapacak birşey yok,
istediğin kadar gözünle yokla,
istediğin kadar güzel bak,
istediğin kadar gönlün güzel sevsin,
istediğin kadar çiçeklerden,
coşkun ırmaklardan,
kalın demirlerden onun kalbine uzan, köprüler yap,nafile,
en büyük iş kalpte bitmez,
en büyük iş güzel gönül olmakta,
güzel gönül almakta da bitmez,
domuzun çamura gitmesi gibi,
kelebeğin çiçeğe konması gibi,
herkesin dinlendiği yer başka,
her gönül bahçe açmadığından ,
sen kelebek olsan da konamazsın ,
çarparsın duvara,
düşersin boşluğa,
güzel olmak gerekmiyor ondan aşkta,
Boşa,herkesin layığı başka...
AYAĞIN MASALI
Çocuğun ayağı daha bilmiyor ayak olduğunu
bir kelebek olmak istiyor, bir elma.
Ama zamanla, taşlar, cam kırıkları,
