Kitap yorumlama konusunda iyi değilim o yüzde pek birşey söyleyemeyeceğim.
Istemeden de olsa spoiler verebilirim o yüzden SPOILER UYARISI !
Öncelikle bu kitap, bitirdikten sonra sizi duvarla bakıştıran kitaplardan bir tanesi. Okurken kitap beni kendine çekmedi fakat durup durup sorguladım. Kendim orada olsam ne yapardım, dediğim çok oldu. Kitabın sonuna geldiğimde ve bitirdiğimde de sorgulamaya devam ettim.
Insanların ne kadar kötü ve bencil olduğunu, hangi noktada olurlarsa olsunlar, ölüm yanı başlarındayken bile dünyadan hâlâ birşeyler çalmak, yok etmek için azimle çalışan insanlara bir kez daha tanık oldum.
Nesiller öncesinde hayvanlardan bile daha vahşiydik. Sonrasında hayvanları soyunu yok ettik, onları eğittik, birer kölemiz yaptık. Aynı şekilde doğayıda. Sonrasında bir şekilde gelişip dünyayı güzel bir hâle getirdik. Ve en sonrasında herşey yitirilip yok olunca, eski benliğimize geri döndük...
Okurken fark ettimde, kızıl vebadan sonra hayatta kalan insanlar hâlâ aynıydı, hiç değişmemişlerdi. Iclerindeki saf kötülük hâlâ dimdikti. Nasıl olurda ölümle burun burunayken kötülüğü düşünürler? diye sorguladım. Sonra bu sorumu kendi kendime yanıtlarken buldum kendimi. Sorunda bu ya, hiç değişmemişlerdi...