Beni hangi sınır, hangi bayrak
Gölgesine çekebilir?
Ben kendime küşmüşken
Benimle kim barışabilir?
Katılmışım hatta türkükerine kendimce
Uzaktan uzağa..
Yoksa niye kanasın değil mi
Bunca yıldan sonra sesim
Böyle durup dururken.
Sayfa 128Kitabı okudu
Anne ben geldim...
Anne ben geldim, üstüm başım
Uzak yolların tozlarıyla perişan
Çoktan paralandı ördüğün kazak
Üzerinde yeşil nakışlar olan
Anne ben geldim, yoruldum artık
Her yolağzında kendime rastlamaktan
Hep acılı, sarhoş ve sarsak
Şiirler çırpıştıran bir adam
Kurumuş kuyunun suyu, incirin
Sütü çoktan çekilmiş
Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi
Ayrıkotları, dikenler bürümüş
Kapıdaki çıngırak kararmış nemden
Atnalı ve sarmısak duruyor ama
Oğlum, mektup yaz diyen
Sesin hâlâ kulaklarımda
Anne ben geldim, ağdaki balık
Bardaktaki su kadar umarsızım
Dizlerin duruyor mu başımı koyacak?
Anne ben geldim, oğlun, hayırsızın...
1982
Sayfa 261 - Oğul şiiriKitabı okudu
Kendime inanmak, evet,
ama önce inanmak yazgı denen şeye..
Geleceğe inanmak, evet,
ama inanmak hayata önce..
Franz Hellens
Ben derim: sana olmak, seni duymak, seni yürümek
Besbelli seni büyümek kendimde
Ellerim kendini tekrarlar sen deyince.
Sayfa 128 - YKYKitabı okudu
Yıllardır orta yolu bulup kendimle uzlaşamadım gitti.
Sayfa 40Kitabı okudu
