Yazarın Önsözünden
Bütün söylediklerim karşılıklı bir sohbettir ve hiçbiri öğüt niteliğinde değildir. Bu kadar serbestçe konuşabiliyorsam bu, başkalarını kendime inandırmak zorunda görmediğim içindir. MONTAİGNE
İM YAYIN TASARIMKitabı okudu
Son bir yıldır, zamanımızın çoğunu Türkiye'de geçirdiğimiz için, arada sırada kendi kendime "Acaba şu an Amerika'da olsam bir iş gelir miydi? Burada olduğum için iş kaçırıyor muyum?" dediğim olsa da, bunun ego olduğunu çok iyi bildiğimden, pek üzerinde durmadım. Ve sadece istediklerime odaklandım; NASIL ELDE EDECEĞİME DEĞİL. Bütün dikkatimi, BENİ ÇEVRELEYEN B noktasına verdim. B'den başka bir yere gitme ihtimalim yoktu.
Sayfa 79Kitabı okudu
“Bütün söylediklerim karşılıklı bir sohbettir ve hiçbiri öğüt niteliğinde değildir. Bu kadar serbest konuşabiliyorsam bu, başkalarını kendime inandırmak zorunda olmadığım içindir.” Montaigne
Bu küçük şehrin küçük öğrenci yurdundaki küçük odama sığındım. Bu şehirdeki herkes bana ayna tutuyordu. Her kişiye baktığımda gördüğüm kişiyle kendimi mukayese ediyordum. Beni kendime getiren bu kişilerin, bana öğüt vermelerine gerek kalmıyordu. Tanıştığım, hikâyesini dinlediğim her kişi bir başına bana bir öğüttü. O yüzden odamda ayna yoktu. Bu insanlar hakkında düşündükçe, her biri; odamı, havsalamı büyütüyor ve hürlüğümü bekleyen gardiyanın cebindeki anahtar beni, yolunu yitirmiş bedevilerin fenalıklarından esirgiyordu.
Odama sığınmamın üzerinden yaklaşık bir saat geçmişti. Kapım çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda duran kişi, Salzburg’da özel bir tıp üniversitesinde “adli tıp” öğrenimi görmüş ve şimdi de hukuk okuyan biriydi. Kendisi Almanya’nın Münih şehrindendi. Adı Wolfgang idi. “Vaktin varsa biraz konuşabilir miyiz?” dedi. Kabul edip içeri buyur ettim. Biraz garip ve tedirgindi. “Az evvel yurda geldiğimde, aşağıda Rahibe Eva ile oturduk biraz ve konuşurken bana Mait’den bahsetti. Sen bahsetmişsin. Ben onu tanıyorum. Hatta ölen kadının adli tıp komisyonunda ben de vardım. Kadın sanıldığı ya da bahsedildiği gibi ölmedi. Buzdolabında falan da değildi,” deyince çok şaşırdım.
İLK PAYLAŞIMIM
" Bütün söylediklerim karşılıklı bir sohbettir ve hiçbiri öğüt niteliğinde değildir. Bu kadar serbest konuşabiliyorsam bu, başkalarını kendime inandırmak zorunda olmadığım içindir."
Denemeler / MONTAİGNE
Montaigne
“Bütün söylediklerim karşılıklı bir sohbettir ve hiçbiri öğüt niteliğinde değildir. Bu kadar serbest konuşabiliyorsam bu, başkalarını kendime inandırmak zorunda olmadığım içindir.”