~ Nice rüzgarlara, "Rüzgar'la" Merhaba! ~
Nöbet çıkışı olmama rağmen elimden kitabı bırakıp da uyuyamadım bile ,hemen okumak ve Yaren'in Poyraz girdapından nasıl kurtulacağını görmek istedim...
Hani bazen bilirsin ama geri de duramazsın bazı şeylerden ve sonunda hep üzülürsün. Yaren'in ki de öyle bir durumdu.
Canı ne kadar yanarsa yansın; tek bir kelimesiyle, ufacık bi tebessümüyle tüm kırılan dalları yeşeriyordu Yaren'in.
Poyraz ise asla kırmaktan vazgeçmiyordu...
Ve ben okurken hem üzüldüm hem sinirlendim;
Poyraz gibi kişileri sevmiyorum; ne istediklerini bilmeyen, mantıklarını kaybetmiş kişiler her zaman kendilerine de çevrelerine de zarar veriyor...
Oysa Rüzgar öyle mi...
Sevgi kelimesi o'nunla daha bi anlam kazanmadı mı..?
Sevmek karşındakini incitmemek, kendin üzülsen bile o'nun mutluluğu için savaşmak değil miydi..?
Rüzgar ve Yaren'i çok sevdim ben ♡
Ayrıca kitabın içinde geçen diğer konularda çok hoştu; aile olmak, kardeşlik, eğitimin ve eğitimcinin küçücük bir fidanın üzerinde ki etkisi, yetişkinlerin problemlerinin çocuklara etkisi...
Öyle güzel mesajlar vardı ki, sizlerinde okuyunca seveceğine eminim
RüzgârEvren Vangül · Kitap Yurdu Doğrudan Yayıncılık · 202024 okunma
Yazarın, son altı ay içerisinde okuduğum, beni kendisine hayran bıraktıran beşinci romanı. Yazarın dilini ve kitaplarındaki kurguyu çok seviyor, okuyucuya vermek istediği duyguyu fazlası ile hissediyorum. Kitap, “Unutma Beni Apartmanı” kitabında ortadan kaybolan Rıdvan’ın, masasında elli üç yıl öncesine ait mektuplar bulmasıyla başlıyor. Farklı
Etek taş dolu...
O kadar taş atılıyor ki etek etek olalı böyle zulüm görmedi neyse asırlar süren bu mevzuyu burada halledecek değilim :)))
Şimdi ben bu kitabı niye okudum aslında ismi dikkatimi çekti şöyle ki , ismi görünce ben baya baya muhkem bir savunucu sandım ,bomba gibi gelecek sandım , ama gel gör ki kadınları yerecekken erkekleri de arada
Kavramların isimleri değişse de Allah yerine Tanrı Ermiş , Kâmil insan yerine Usta densede kitabı bitirdiğimde bende kalan Yunus'un söylediği gibi" Beni bende deme bende değilim. Bir ben vardır bende benden içeri"
Allah HERSEYken HİÇBİR şeyin olmadığı bir yerde herşey olduğunu deneyimleyemedigi için nurundan minicik nurlar böldü.
Bir ömrün en uzun yolculuğuna!
Dolu dolu bir anlatımla, farklı bakışıyla Ali Şeriati. Düşünürler, dini felsefe ile anlatmaya çalışınca kafir diye etiketlenmiştir. Şimdi felsefe anlatan adam söze “Selamun aleyküm” diyerek başlayabiliyor. Bu onun taraflı olduğunu değil, aydın olmanın gereğini aktarıyor. Her felsefe ve sosyoloji okuyan dinden
“Kanunun uzun eli” seni yakalamadan önce suçsuzsundur kendi içinde. Çünkü biri kışkırtmıştır seni ya da hak etmiştir ölmeyi. Eğer suçlu hissetmiyorsan belki de bu dünyada değilsindir. Kendi flu sisli gerçekliğinin içinde yolunu kaybetmiş bulmanın da bir yolunu bulamamışsındıt. Kapatılmaya kapatılacaksındıt da asıl soru bir kolsuz gömlek giydirip
#OcakAyındaNeOkuyorum
#okudumbitti
#kitapyorumum
#HanımeliveKörebe
Nejla Arslan
Yazarımızın okuduğum ikinci kitabı. Tüm samimiyetimle söylüyorum ki yazarımız ne yazarsa okunur. Akıcı ve sade bir dille yazılmış kitabı elinizden bırakamıyorsunuz.
Konusuna gelince
1980 darbe yıllarında ,siyasi düşünceleri yüzünden içeri girenlerin hikayesi..
Seyirci kalmayın, yaşama müdahale edin, kendinizi tanıyın ve gardınızı alın. Yaşamı nefes alarak geçirmeyin, yaşamınızda söz sahibi olun.
Yasalar, iktidarlar, politika, komşular, stres, sana hiçbir şey katmayan arkadaş, seni küçük olduğuna inandıran ne varsa kaldırıp çöpe at. Önce kendini küçük gör, bu küçüklüğün içinde bir büyüklüğe
KİTABIN ADI : Yalnızlıklar
KİTABIN YAZARI : Hasan Ali TOPTAŞ
SAYFA SAYISI : 115
TÜRÜ : Şiir değilse neydi ? Kimse bilmiyor.
Yalnızlık neydi?
Hasan Ali TOPTAŞ'ın dediği gibi miydi yalnızlık?
Övüp durduğumuz mu, yoksa kaçıp kurtulduğumuz mu?
Herkesin içinde "yalnızlık" adı verilen ince çığlıklı bir boşluk var.
“İlim ve ahlak aynı kökten çıkar, biz bunu bilemedik.”
Nurettin Topçu
Hatıralar; ah’larıyla içten dışa dökülen acı/keder/pişmanlıklar ile bir tebessümün tatlı bakışlarında hissedilen sevinç/mutluluk/heyecan ve halen devam ettiğimiz bir yolun geçmiş kalıntılar ile bıraktıklarımızdır. Elle dokunduğumuz bir fotoğraf/mektup/anı ile zihinde
