YAŞAMA CESARETİ GÖSTEREBİLMEK DELİLİKTİR
Kitabın dili sade, açık ve bir o kadar da edebi. Hem bu kadar akıp giden hem de o denli edebi bir anlatıma sahip olan bu kitap insana hayatını sorgulatıyor. Veronika henüz 24 yaşında ailesinin zoruyla hukuk okumuş aslında piyano çalmak isteyen genç bir kadın. Sevgisiz kalmış değil aksine ailesi tarafından sevilmiş annesi sırf onu çok sevdiği için gece gündüz çalışıp onun hukuk okumasını sağlamış! Sevgi nedir hiç sorduk mu kendimize? Beklentiyle yaptığımız şeylerin sevgiden kaynaklandığını söylemek ne kadar doğrudur? Sen piyano çalarsan seni severim ama hukuk okursan daha çok severim mesela? Veronika'nın hastanede tanıştığı varlıklı bir aileden gelen genç Eduard da tıpkı aynı şeylerden muzdaripti. Ressam olmak istiyordu ama ailesi sırf bu yüzden onun "deli" olduğunu düşündü. Deli kime denir? Hayatını kendi istekleri doğrultusunda yaşama cesareti gösterebilenlere "deli" deniyorsa eğer hepimiz bu delilik mertebesine ulaşırız eminim. Veronika'nın çok az ömrü kaldığı hastanedeki herkese duyurulur ve ona çok bulaşmamaları konusunda hastalar uyarılır. Gözlerinin önünde bir insanın yavaş yavaş ölüme gittiğini gören hastalar yaşamlarını yeniden sorgulamaya başlarlar ve yukarıda belirttiğim "YAŞAMA CESARETİNİ GÖSTEREBİLECEK KADAR DELİ OLANLAR" Veronika'nın bu halinden ders çıkarırlar. Kesinlikle okunmalı. Ben daha önce lisede okumuştum uzun zaman geçti halen aynı etkide kalarak okudum. 
Paulo Coelho
