Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Ne ikna edici bir intihar biçimidir şimdi göz göze gelmek!
Şiir,
Hayatın yoğun günlerinin en anlamlı durağı,
Yorgun bedene küçük bir dinlenme,
Okunamayan dönemlere ilaç,
Ruhumuz daima ona aç...
Tayindi, taşınmaydı derken elime kitap alamaz olduğum bir dönemde tanıştım şairin kalemiyle. Daha kapağından çekti beni içine. Elime alır almaz başladım. Bir sayfaydı, iki sayfaydı derken, bakmışım sonuna
Kitapta en hoşlandığım şeylerden biri insan ilişkilerinin nezaket ve zerafet içinde geçmesiydi. Kitabın ismi olan Gurur ve önyargıdaki gururun Mr. Darcy' yi ve önyargının da Miss Elizabeth'i temsil ettiğini hissettim. Ne olursa olsun sonunda ikisinin de hatalarını , eksik yanlarını birbiri sayesinde fark etmeleri ve bunları düzeltip mutlu sona kavuştuklarını okumak beni oldukça mutlu etti, yazık ki gerçekte gerçekleşmesi oldukça zordur. Kim bilir onlar gibi kaç aşık aynı yollardan geçmiştir ve mutlu sona ulaşamamıştır. En azından onlar bunu başardı.
Kim bilir belki de her şeyi bir kere yaşayacağız...
İnsan ilişkilerinin muhteşem bir biçimde betimlendiği çok sıra dışı ve farklı bir romandı benim için.
Denemeler kurgu ile harmanlanmış. Okurken birçok yerde ikilem içine düştüm ve üzerine uzunca düşünmem gereken bölümler oldu.
Bana göre, insan olabilme çabamız aslında çıktığımız bir yolculuk. Hepimiz okuduklarımızdan farklı sonuçlar çıkarıp bakış açımızı değiştiriyoruz.
Hayata bir kere geliyoruz ve seçimlerimizin doğru mu, yoksa yanlış olacağını bilmeden yaşantılarımızı idame ettiriyoruz.
Söz konusu kendi hayatımızsa belki de bunu kendi başımıza yaşamalıyız.
Son olarak biliyorum ki bu kitap bende bir sürü değişikliğe yol açacak
·
Puan vermedi
Yabancı inceleme
-spoiler-
Meursault karakteri hayata, topluma karşı çaresizdir ve hayatı anlamlandırma çabasından dolayı yabancılaşır. Kim olduğunu bilmemesi onu sadece toplumdan ve yakın çevresinden değil aynı zamanda kendinden de yabancılaştırır. Toplumsal değerlerden uzaklaşması onu depresyona iter, Meursault karakterini hayata ve kendine karşı ilgisiz hale
Kısa bir süre önce John BERGER okurken denk gelmiştim Andrey PLATONOV ismine. Yazara göre kimse bu güne kadar acıyı,yoksulluğu ,sefaleti,savaşın insan üzerindeki derin izlerini PLATONOV kadar sarsıcı bir şekilde dile getirmiş değildir. Aynı kitabında BERGER PLATONOV’un dönüş isimli eserinde yer alan hikayelerden bazı bölümlere de değinir.
DÖNÜŞ
Tahta Kurdu'nu okumaya başladığım zaman yayıncının şu notu dikkatimi çekmişti; "Bazı cümlelerde noktalama işaretlerinin olmaması ya da farklı olması ve konuşma cümlelerinde tırnak işareti veya konuşma çizgisi kullanılmaması yazarın özel tercihi olduğundan metin boyunca yazarın bu tercihine sadık kalındı." Yazarın bu tercihinin nedenini de okudukça anladım. Bana göre hikâyenin hızını kesmek istememişti. Hatta öfke gibi duyguları da kesintiye uğramadan yoğun bir şekilde hissetmemizi sağlamıştı.
Anlatımda büyülü gerçekçilik ile ilerlenmesi ise kesinlikle akıl karıştırıcıydı. Romanımızda iki tane anlatıcı mevcut: Anneanne ve torun. İkisinin de ketum tutumları vardı. Bu tutumları sayesinde olaylar ve olay akışı ön plana çıkmıştı. Yarattıkları ironi ile birlikte bu gerçeklik algısından sıyrılmak mümkün gibi gözükse de okuyucuyu ikilemde bıraktığı aşikârdı. O yüzden bu kitabı bir kısım okuyucu çok sevecek, bir kısım okuyucuya ise hitap etmeyecektir. Ben seven kısımda yer alıyorum. Çünkü yaşayanların geçmişini barındıran her evin bir ruhu olduğuna inanıyorum. Kim bilir belki de duvarlar bize neler neler haykırıyordur da biz duymuyoruzdur. Duvarlardan gelen sesleri duymasam da karakterlerin iç monologları sayesinde bizlere aktardıkları aile ilişkilerini, yaşama ve ölüme dair tasavvurları net bir şekilde anladım. Her cümle sanki sınıf meselelerine ve eşitlik karşıtlığına atılan bir çığlıktı. Gotik roman unsurları kullanılarak yaratılan bu karanlık oldukça sarsıcıydı.
Alan Porter'ın "Tahta kurdu, edebî bir vukuattır." yorumuna sonuna kadar katılıyorum. Okuyun, okutturun.
