Okunmaya değer...
Kitap genel olarak güzeldi. Öykülerden oluşuyor. Ve oldukça ilginç ve etkileyici öyküler vardı. Öykülerin birçoğu mistik unsurlar içeriyor. Hatta yer yer bazı öykülerin fantastik olduğu bile söylenebilir. Gerçekle hayal iç içe geçmiş ve harmanlanmış diyebiliriz. Okumaya değer bir kitap. Kitabı ilk okumaya başladığımda yazarın dilini anlamakta biraz zorlandım. En baştaki öyküler biraz anlamsız geldi hatta. Yer yer bu yazar ne demek istiyor bu Öykü’yü niye yazmış diye düşündüğüm oldu. fakat okumaya devam ettikçe öyküler daha ilgi çekici hale geldi. Çünkü daha düşündürücü unsurlar içeriyordu benim için. Favorim kitabı adını veren Tanrı’yı gören köpek hikayesiydi diyebilirim. Ama uçan daire hikayesi de oldukça ilgi çekiciydi. Bu hikayede rahip uzaylılarla konuşuyor ve uzaylılara dini anlatıyor. Daha doğrusu hac sembolünün ne anlama geldiği üzerine konuşuyorlar. Uzaylının bir tanesi diyor ki bizde de yasak ağaçlar var ama biz onlara hiç dokunmadık. Malum insanoğlu da yasak meyveyi yedigi için başına gelenler. Bir an şunu düşündüm belki de evrenin bir yerlerinde insandan çok daha üstün canlılar var kim bilir.
Tanrı'yı Gören Köpek
Dino Buzzati
Anıtkabir'in Ötesi Atatürk'ün Mezar Mimarisi Ulusal Benliğin İnşası ve SürdürülmesiChristopher S. Wilson · Koç Üniversitesi Yayınları · 01 okunma
Bazı insanlar koleksiyon yapmayı sever. Bende sevdiğim yazarların kitaplarını okuyarak koleksiyonlamayı seviyorum. Öyle bi anda da değil böyle kronolojik sıraya uymaya çalışarak varsa eğer ana bir karakter önce ona sadık kalarak.. İşte Agatha Christie kitapları da benim için öyle. Ben Pairot serisini takip ederken çok sevdiğim bir dostum bana bir seriye bağlı olmayan bu kitabı hediye etti. Bende hayatımın çok yoğun hatta birazda dağınık ilerlediği bu günlerde basit ama etkili bir gezintiye çıkmaya karar verip okudum.
Kitabın ana karakteri bizim masallarımızdaki yalancı çoban hikayesindeki çoban misali, hikayeler uydurup etrafındakileri kandırmaya seven bununla eğlenen bir kadın. Yine aklından gerçek olmayan senaryolar üretip bunların sonuçlarını aklında kurgulamakta en büyük hobilerinden. İşte bir gece tam da böyle bir hikaye gerçek olur ve o hafta misafiri olan herkesi olay örgüsünün içine çeker. İşler bir anda kördüğüm olur, ve sonunda akla yatkın bi şekilde çözülür.
Bu kitapta Agatha Chistie ilk birkaç bölümde karakterleri tanıtmak amaçlı dialoglar ile bolca betimleme yapmış. Okuduğum çoğu kitabında ayrıntılı betimleme ile karşılaşmadığım için biraz şaşırdım. Sonra biraz araştırınca hikayenin 1954 yılında kaleme alındığını, Savoy Tiyatrosunda 775 kez sahnelendikten sonra Charles Osborn tarafından romanlaştırıldığını okudum. Belki benim hissettiğim farklılık bundandı. Bu çerçeveden bakınca tüm hikayesi iki odada geçen bu kitabın konusu gerçekten tiyatroya çok uygun olduğunu düşünüyorum. Bende sahnede izlemeyi çok isterdim. Kim bilir belki nasip olur..
Örümcek Ağı 
Agatha Christie
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
