Kimseye ondan bahsetmedim de, oysa bütün kuşlara, kelebeklere, çiçeklere adımı fısıldadı de.
Yâsiyn Sûresi: 1-83
1-) Yâ Siiin (Ey Muhammed)!
2-) Ve Kur’ân-ı Hakiym (ve bildirdiği Hikmet dolu Kur’ân)!
3-) Kesinlikle sen Rasûllerdensin.
4-) Sırat-ı müstakim üzeresin.
5-) Aziyz ve Rahıym’in sende tafsilâtlı olarak açığa çıkardığı ilim ile!
6-) Ataları uyarılmamış, bu yüzden (hakikatlerinden, Sünnetullâh’tan) kozalı olarak yaşayan bir toplumu uyarman için.
7-)
Sayfa 191Kitabı okuyor
Sonumun yaklaştığını anladı galiba.
Ben de sonumun yaklaştığını düşünüyorum. Yıllarca bekledikten sonra, günlük tutmak gibi sevimsiz bir işe bir önseziyle girişmiş olmalıyım. Her zaman kendimi kendime açıklamaktan korkmuşumdur. Artık korkacak bir Selim kalmadı geriye. Tükendi. Yalnız kaldığım zaman kendimi kötülemeden edemezdim. Yeteri kadar yapamadım bu işi. Daha cesaretli olmalıydım. Şimdi kötülesem de neye yarayacak?
Bugün annem dayanamadı; ne yazdığımı sordu. Ona nasıl anlatsam? Bütün hayatımı birlikte geçirdiğim ve beni gerçekten seven bu insana hiçbir şey anlatamamak ne kötü. Ondan farklı gelişmeye ne zaman başladım? Bu ayrılık nasıl doğdu? Hiç anlamıyorum. Bir gün baktım, iki yabancı olarak yaşıyoruz aynı evde. Aslında kimseye bahsetmedim kendimden. İstemiyorum da.
Sayfa 594Kitabı okudu
1991 yılının Mart ayı sonunda askerlik bitti. Hayatımın hay huylarına döndüm. İstanbul'da yaşamak, savrulmak demek. Tutunmak şart önce, kaybolmamak için. İlk günlerin sersemliğini üzerimden atınca hızla hayatın içine doğru yürüdüm. Önümde sadece hayat vardı. Aylardır birikmiş olan özlemlerden başladım önce. Her şey kendi halinde akıp gitmeye başladı.
Nedense, bir yere ait olmak duygusu yoktu içimde. Onun için de çok fazla anlatmam başka mekânlarda yaşadıklarımı. Askerliği unutmuştum bile.
...
Ulu Kam aklıma gelmiyor değildi. Uzunca bir süre ses gelmemişti ondan. Zaten o da kendi yolunu arıyordu. Not kabilinden gelen birkaç satır oluyordu arada ve yaşadığını biliyordum en azından. Kimseye bahsetmedim ondan, sadece benim içimde yaşıyordu. Bazen mektuplarını okuduğum oluyordu. Ne yapar, ne ederdi? Bunu düşünmüyordum; çünkü o bir yaşama ustasıydı. Nerede olursa olsun kendi doğrularıyla yaşayacaktı.
Sayfa 97 - Matbuat Yayın, 2. Basım - Aralık 2016, BÖLÜM 2, İRTİBAT
