"Yalnızlık umudumu kırıyor"
İşte yine günün belini kırıyor akşam
Ve sen kırlara benzersin günün bu saati.
Herkesin yüreğinde bir tatminsizlik var. Farkındayım bunun. Kaygılar, her şeyi unutturuyor belli ki; kırıyor azmi. Oysa İnsanın yüreği hisle dolmalı ve de taşmalı. Sevgiyle, hasretle ya da umutla belki. Çünkü taşmazsa yüreği, yaşam eksik kalır.
Cihan Çetinkaya
Ebu’l-Ala El-Maarri
Kader bizi sanki camdanmışız gibi kırıyor, ve bu parçalar bir daha asla yapışmıyor.
15 yaşındayım ve çevremdeki bütün insanlar yaşıma göre fazla olgun biri olduğumu, sıkıcı, umursamaz olduğumu, ve bazen aşırı çocuklaştığımı falan söylüyor.
Öyle olduğumu kabul ediyorum ama kimse nedenini sorgulamıyor. Ben ise her durumda nedenleri, amaçları ve sonuçları fazla sorgularım.
Bu dönemde dünyayla insanlarla ilgili o kadar çok şey
Sonra alışıyorsun işte...
Kıpır kıpır olan o kalbin eskisi gibi atmıyor artık.
Uyumadan önce”arasam mı” diye düşünüyorsun.
Ya da uyanır uyanmaz, bir şey yazdımı diye telefona sarılıyorsun. Ne denir bilmiyorum ama soğuyorsun!
Dünyalar kadar sevdiğin gidiyor hayatından. Yaşayamam dedikçe ömrün uzuyor sanki!
Nihayet alışıyorsun birinin yokluğuna ama,
"o biri.."
Senin sevgiye olan inancını kırıyor.
"Bir daha kimseye.."
"ona baktığın gibi bakamıyorsun.."
"ona güldüğün gibi gülemiyorsun.."
ona dokunduğun gibi dokunamıyorsun.."
"Kısacası..."
" Bir daha sevmeyeceksin bir başkasını.
Tamir etmeyi öğrendiği şeyi daha kolay kırıyor insan...
Bilginin ayıbı bu.
Ona içimin paramparça olduğunu anlatmak istiyorum. Kurşuni, soğuk gözleri cesaretimi kırıyor..
Çok özlüyorum, bilmiyorsun. ::((
Sonra alışıyorsun işte, kıpır kıpır olan o kalbin eskisi gibi atmıyor. Uyumadan önce acaba arasam mı diye düşünmüyorsun ya da uyanır uyanmaz acaba bir şey yazdı mı diye telefona sarılmıyorsun. Nasıl denir bilmiyorum ama soğuyorsun. Biri çekip gidiyor hayatından. Yaşayamam dedikçe ömrün uzuyor sanki, ölmüyorsun. Nihayet alışıyorsun birinin yokluğuna. Ama o biri senin sevgiye olan inancını kırıyor, bir daha kimseye güvenemiyorsun.