Çünkü kimi aldanmaların şöyle ya da böyle sürdürülmesiyle kimi olasılıklara hep hazırlıklı olunabileceği sanılır ve bu yalan, bu kısırdöngü, bu çıkmazları yaşayanların çok iyi bildiği o elde olmayan nedenler yüzünden tüm memnun olamamalara karşın, istense de istenmese de hep yinelenir. Kimi kişi ve mekânları bir hayal perdesinin ardından görmek istemenin güzelliği daha da önemsenir olur bu gibi durumlarda, yaşamın, belli belirsiz bir imge ya da yalnızca aldatıcı bir özlem adına anlam kazanabileceği anları bir kez daha anlatmanın sevdasına hiç beklemediğimiz bir anda yeniden düşer gibi oluruz.
Birey toplumdan korktuğu için kendisini yalnızlığa sürükler ve aynı yalnızlıktan korkar. Yalnızlık korkuyu, korku yalnızlığı doğurur. Kısırdöngü.
Sayfa 79 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
Dalgınlığımın sebebi zekamın kıt olması değil, hiçbir şeye önem vermememdi. Muazzam bir kısırdöngü söz konusuydu: çünkü aslında her şeye önem veriyordum, her şeyi gözümde dağ gibi büyütüyordum, en büyük derdim de buydu zaten ...
Sayfa 46Kitabı okudu
"bazen, KISIRDÖNGÜ öyle bir genişler ki başladığın yere dönmeye ÖMRÜN bile
YETMEZ. İnsan da, KÖR bir AT gibi koşturur üstünde. DÜZ gittiğini ZANNEDER..."
Yaşam diye bilinen sendrom tedaviye olanak tanımayacak kadar dağınıktır. Tedavisi mümkün her tanıya karşılık kötüleşen bir başkası ortaya çıkar. İnsanların gereksinmeleri bir kısırdöngü yaratır. Eksikliğin niceliği asla değişmez.
Sayfa 138Kitabı okudu
Aslında her başlangıç aynı zamanda bir sondur ya da en azından beraberinde bir son getirir, ama yine de her şeyin bir başlangıca ihtiyacı vardır. Ayrıca başlangıçla son birbirinden ayrılamaz, ama bunun anlamı "ayrılmak istemezler" veyahut "ayrılmalarına imkan yoktur" da değildir.
Bu ikisi, gönülsüz olsalar da bırakmazlar birbirlerini.
Çünkü ayrılmaları, kainatın kökten değişimler karşısında oynak olan düzeninin altüst olması demektir.
Sayfa 55
...Sinirlendi. Uykusunu alamazsa bütün günü
berbat olacaktı...
Sayfa 37
Neresinden tutsan elinde kalırdı bazı şeyler.Öngörülebilen tüm seçenekler aynı sonucun farklı tezahürlerine dönüşür,içine sıkışılan kısırdöngü her yeni güne farklı bir uzvunu kaybettirirdi insana.Uzuvlar yeniden oluşur ama istek ve arzu aynı ritimle devam etmezdi yolcusunun yanında.İçte başlayan her durum kişinin geneline sirayet eder ve tüm çürümeler içten dışa doğru kendini belli ederdi.Korkunun biçim verdiği organik olmayan hayatlarda yapılan en büyük hatalar da yine korku müsebbibiyle gelişirdi.Yalnız kalmamak adına bağlılıklar bağımlılığa dönüşür,yalnızlık korkusuyla tutunulan bedenlerde sevgi,renklilerle yıkanmış beyaz bir çamaşır gibi koyulaşır ve korkunun rengine bürünürdü.Duyguları birbirinden ayırmak da imkânsız hale gelmişti.Menfaat,korku,sevgi,aşk ve birbirinin zıddı olan kavramlar,boşluğu benimsemiş ruhlarda hep aynı köşeye oturtulurdu.Kişi kendisine ayna olabilse,bu rutin tezatlıkta normali bulmaz ,anlatılanlarla yetinmez ,kargaşayı sindirmenin ve boşluğu kabullenmenin;tüketmekle eşdeğer olduğunu anlardı.Dış dünyada tüketilen her şey iç dünyayı da yiyip bitirirdi.Kişi kendisinin aynası olabilmeliydi ancak öğütülüp belli bir şekle girdikten sonra özgür olduğuna inandırılan hiç kimse kendi bilincine çarpmayı kabullenemezdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
