“Yaşadıklarımıza, maruz kaldığımız uygulamaların bir sistem sorunu olduğunu, yani parti işleyişinden bağımsız olamayacağını bilemediğimiz için kısırdöngü çemberi içinde dönüp duruyorduk.”
Sayfa 68
Çünkü isteği fetihten ayıran uçurumu aşar da, Parmenides’le birlikte Bir’in (ne olursa olsun) gerçekliğini kesinlersek, tüm birliği kesinleyen, ama bu kesinlemesiyle hem kendi ayrılığını, hem de çözümlemek savında olduğu çeşitliliği kanıtlayan bir aklın gülünç çelişkisine düşmüş oluruz. Bu ikinci kısırdöngü, umutlarımızı boğmaya yeter.
Kısırdöngü
Geriye sadece daima akış halindeki kozmik güç ve öz kalır ve onlarda devinip tepkimeye girerek, rahip, asker, ve kraldan oluşan ve hiçbir zaman son bulmayan karakterleri meydana getirecek.
Sayfa 76Kitabı okudu
Neresinden tutsan elinde kalırdı bazı şeyler. Öngörülebilen tüm seçenekler aynı sonucun farklı tezahürlerine dönüşür, içine sıkışılan kısırdöngü her yeni güne farklı bir uzvunu kaybettirirdi insana.
Sayfa 7Kitabı okudu
Evrim ve Bilinç 3
Evrimin onlara herhangi bir şey söylemesi için onlara öncelikle bir bilinç kuramı gerekecektir. Dolayısıyla evrime başvurmak onları sadece bir kısırdöngü içine sokar.
Sayfa 120
Kısırdöngü asla yok olmaz. Sadece genişler, sonra da kendini unutturur. Niye? Çünkü döngü dediğin, bildiğin daire. Üstünde tam tur atmak o kadar uzun sürer ki, aynı noktadan ikinci kez geçtiğini anlayamazsın bile. Hatta bazen, kısır döngü öyle bir genişler ki başladığın yere dönmeye ömrün bile yetmez. İnsan da, kör bir at gibi koşturur üstünde. Düz gittiğini zanneder. İlerlediğini. Hatta ilerlerken öldüğünü düşünüp son nefesini bile huzurla verir! Ama kör olmak şart, tabii! Yoksa anlarsın aynı yerde dönüp dolaştığını. Onun için yaşlıların gözü bozulur, anlıyor musun? Aynı yerden geçtiklerini anlamasınlar diye.
Sayfa 121Kitabı okudu
