Nefret konusu derin bir konu..İçeride sadece nefretin yöneldiği insan yok ben ile ilişkisi de var.
Evli,çocuklu Anna,genç,yakışıklı,varlıklı subay Vronsky’ye aşık olur.Vronsky, Anna için kariyerinden,geleceğinden belki kiminize göre de kendisinden vazgeçer. Anna da eşi ve oğlundan.Araya ise Rus sosyetesinin iki yüzlülüğü giriyor,kimse görmeden,duymadan yapılan her şey mübahtır onlara göre. Okumak o kadar zordu ki,sıkkın olduğumu düşünmeyin sadece zordu. Özellikle kitap bittiğinde daha da zorlandım çünkü son,sizi birkaç soruyla baş başa bırakıyor.
-Suçlular neye,kime göre ya da gerçekten suçlu mu?
-Suçu işleyen kişinin üstünde,ailenin,toplumun hiç mi etkisi yok?
-Erkek yapınca tamam kabul edilir de,kadın yapınca neden yeri göğü inletiyorlar?
Anna’yı anlamaya çalışırken sinirden delirdiğim anlar da oldu,inkar edemem.
Ve içimin acıdığı tek durum Anna’nın vefatından sonra karakterlerin hiçbir şey yokmuş gibi yaşamlarına devam etmeleriydi,hafif de olsa yadırgadım. Ve tabii ki kitapta anlatılan sadece Anna ve Vronsky’nin yasak aşkı değil. Dönemin Rus halkını,yaşam tarzını,işçi sorunlarını,tarımını,Levin üzerinden dinin ve inancın sorgulanması,yasanan yasak aşk üzerindense Rus toplumunun bu ilişkilere karşı tutumunu,din,aile üzerindeki etkisini ve her şeyden önemlisi karakterlerin psikolojik analizi. Ve ufak olarak bana böyle Allah’ım neden dedirten bir şey daha vardı;Levin Anna’dan daha çok öne çıkarılmıştı iyi de niye? Tolstoy’un burada neyi amaçladığını bilemiyorum
