"İnsan olan yerlerim çok ağrıyor." Benim için yeni nesil şairlerden Birhan Keskin'i, "Dürtme içimdeki narı / Üstümde beyaz gömlek var" dizeleri ile tanıdım kendilerini. şiir kitaplarının büyülü dünyasına dalmak için bugün gözüme çarpan kitabını aldın elime kitaplığımdan. 'Ba' kitabını. Gün içinde de birkaç kez bitirdim. Haydar Ergülen'i çağrıştırdı bana yer yer özellikle 'nar' imgeleri: "Ben bu içimin yankısı, ben bu içimin koruyla bu narı daha fazla taşıyamam Düşecek ellerimden, dağılıp dökülecek odaları dayanamam." Diğer bir dikkatimi çeken şeyse Birhan Keskin'in 'aşk' tanımı oldu. Aşka inanmadığım halde Özdemir Asaf'ın Aşk şiiri gibi Birhan Keskin'in de Aşk şiirini sevdim. Sanırım bu olmayan bir şeyi anlattıkları için ilgimi çekiyor her seferinde. Kim bilir belki Orhan Veli'nin Birdenbire şiirini anımsattığı için bu kadar sevdim bu şiiri: "Aniden. Birdenbire, beklenmedik olandan... Beklenmeyene: Dilegelen bir dünya. Vahiy gibi en çok ona benziyor. Baharın karnını öptüğü rüya.' "Değil mi ki, bir yere kilitlenmiş Bir küçük iyiliktir aşk." Yer yer Dıranas esintileri gördüğüm, romantik Edip Cansever (bana göre) Yani Birhan Keskin tam anlamıyla 80 sonrası bir şair, her çiçekten bal alan bir arı! Öneriyorum, şiddetle ya da narla!