Yorumlar ve İncelemeler
"Bilirsiniz, insanlar doğar, ölür ve sonra büyür."
Aslında inceleme yazmayacaktım, sonra fikrimi değiştirdim. Kendi kendime sordum neden herkes 
Alper Canıgüz okumasın ki?
Hem güldürüyor hem düşündürüyor hem üzüyor hem meraklandırıyor hem de kalemini mükemmel bir şekilde kullanıyor. Peki bir yazardan daha ne bekleyebiliriz ki? Sadede gelecek olursam herkesin bu yazarla tanışmasını şiddetle öneriyorum.
Konusunu yazabilirim aslında mesela şunu söyleyebilirim; Bir çocuğun Sherlockçuluk oynaması... Ama yazmayacağım çünkü her incelemede var zaten konusu.("Ee bu yazdı ama konusunu." diyeceksinizdir. Evet yazdım. İnsanoğlu işte, neyi yapmam diyorsa özellikle onu yapar.) Neyse bu kadar demagoji yeter, benim amacım size yazarı şiddetle tavsiye etmek.
Bu arada bu kitap üçlemenin ikinci kitabı
Birinci Kitap; 
Oğullar ve Rencide Ruhlar
İkinci Kitap; 
Cehennem Çiçeği
Üçüncü Kitap; 
Kıyamet Park
"Çünkü ne zaman tamam artık, bundan fazlası olamaz desem beni daha da fazla dehşete düşürmenin yolunu buluyordu insan denen bu garip canlı."
Alper Canıgüz - Cehennem Çiçeği
10/10 Cehennemle(Dünyayla) kalın...
Kaybedilenler İçin Ağıt ve Umut
Üniversite yıllarında mizah dergilerini özellikle çok severdim. Uykusuz, Penguen, Lombak… gibi dergiler koşuşturma içindeki zihnimin huzur veren duraklarıydı.
Yıllar ve yollar geçerken bir bir, o huzur veren duraklar da yıkıldı yine bir bir. Belki kendi hatamdı duraklara gereken özeni göstermemek, belki karikatürist dostlar ihmal etti yazmayı ve çizmeyi, belki ülke uzaklaştırdı bizi bizden ve belki sebep hiçbirimizdik ve belki de hepimiz ilk taşı atandık aynı anda öldürmek için mutlululuğumuzu.
Tamam da tüm bunların kitapla ne ilgisi var diyenler için bu kitap Haydarpaşa garıdır ilk aşkın gidişini seyrettiğimiz. Kadıköy rıhtımdır adalara bisiklet yolculuğu yapmak için heyecanlandığımız. Beşiktaş’tır paten yapan gençlerle güldüğümüz. Taksim’dir eve zil zurna döndüğümüz. Onun için bu kitap yepyeni bir duraktır bir sonraki için sabırsızlandığımız.
Okuduğunuz için teşekkürler. Alper Canıgüz
İnsanlar doğar ölür ve sonra büyür…
Cehennem Çiçeği, Alper Canıgüz’ün Bir Kamu Davası serisinin 2. kitabı.
Açıkcası ben ilk kitap olan Oğullar ve Rencide Ruhlar’a karşı çok çelişkili duygular hissetmiştim. Yer yer zorlama olduğunu düşünmüştüm. Çünkü yazarın yapmaya çalıştığı şey gerçekten kolay değil. 5 yaşında zihnen ve ruhen yaşının çok çok ilerisinde bir karakter ( Alper Kamu / Albert Camus) yaratıp okuyucuya bu karakteri kabul ettirmek zor bir iş. Dolayısıyla ilk kitabı genel olarak eğlenceli bulsam da yer yer biraz yazar yerine utanmıştım. Fakat ikinci kitabı okuyunca ilk kitap için hislerim değişti. Şöyle söyleyeyim; bazen bir diziye başlarsınız ama ilk bölümler pek olmamış gibi hissettirir. Çünkü iş henüz kendini bulma çabasındadır. Birkaç bölüm sonra dizi öyle bir açılır ki ayıla bayıla izlersiniz. İşte Cehennem Çiçeği bana tam olarak o hissi verdi. İnanılmaz eğlendim okurken. Olayların akışı, karakterlerin artık gerçekten oturmuş olması, verilen edebi referanslar, yaratılan ortam. Her şey çok keyifli, çok güzeldi.
Yer yer üzüntüden içiniz eziliyor, yer yer oturduğunuz yerden kıkır kıkır gülüyorsunuz. Bir yandan da okuru yormadan bir şeyler öğretiyor, anlatıyor. Ben çok beğenerek okudum. Son kitabı şimdilik saklıyorum o yüzden hemen bitsin istemiyorum. Yazara da bu iş için gerçekten teşekkür ediyorum.
Not: Kitapta bol bol psikiyatrik ve edebi referanslar var. Bu referanslar hakkında bilgiliyseniz keyif daha da yukarılara tırmanıyor. Cehennem Çiçeği 
Oğullar ve Rencide Ruhlar Alper Canıgüz