Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Dava
Franz KafkaDava Yorumları ve İncelemeleri
Dava yorumları ve incelemelerini, Dava kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Dava puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dava
Çok şey anlatmaya çalışıp hiçbir şey anlatamayan roman. Booktuber ve youtuberler mecbur bir takipçi kitlesine hitap ettikleri için bu distopik romanı allayıp pullayıp insanlara dikta ediyorlar. Beğenmedim. Bunlar şahsi kanaatlerimdir.
Eleşti yapılan olgular çok kapalı ve boğucu olmuş. belki çeviriden ve yayınevi kaynakli çok zorladı. Her kitap herkese hitap etmez.
Naçizane
Kitapla kalın...
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Karamsar, depresif, klostrofobi FRANZ KAFKA’yı bu 3 kelime ile tanımlıyorum çünkü kafkayı okumak bir mağarada gezinmek gibi okurken sıkışmış ve basık hissettiriyor insana tabi bu mağarada gezerken çok değerli madenler koymayı da ihmal etmiyor
Kitap mı bitti, beni mi bitirdi kararsızım. Bir "Milena'ya Mektuplar" değil asla, yada benzer anlatımla başlamasına rağmen Gregor Samsa'dan çok daha uzak bir karakter Joseph K. Ama o da yer etti hayatımda :)
Metaforlarla dolu ama yorucu bir kitap oldu benim için. Kafka hala bendeki yerini koruyor ama...
Merhaba
Puslu havanın ardından insana ve sisteme uzaktan baktıran Kafka kitabı.
"Biri Josef K.'ya iftira etmiş olmalıydı,..." cümlesiyle başlayan Dava, Josef K.’nın bir sabah uyanıp, iki kişi tarafından alıkonulmasıyla devam eder. Fakat Josef K’nın neden suçlu olduğu ve neden tutuklandığı bilinmemektedir. Sebepsiz yere tutuklanan K.'nın hikayesinden ziyade toplumun yapısını, düzenini, hukuk sisteminin iç çelişkilerini, umutsuzluğu, iletişimsizliği işlerken okuyucusunu öldürür Kafka.
Aslına bakarsanız, başarılı bir banka başkatibinin tutuklanması, günümüzü baz alacağımız toplumlar ile birebir benzerlik de göstermiyor değil. Yani hakları elinden alınmış, köleleştirilmiş toplumun içerisinde bireyin bu sessizliğe karşı dik durma çabası, ruhun mücadelesi, hırsı ve aynı zamanda umutsuzluğu, tüketime odaklanmış bir ruhun tevkif edilmesi.
Karakter analizleri ile içsel dünayaya sancak tutan kitaba roman diyemem, ötedir. Bir kitaptan çok ötedir. Karamsarlığı, melankolik satırları ve buhranlarıyla sindirilerek okunulması gereken bir eser.
Bir dava var evet.
Ve birilerinin kapınıza gelmesine dahi gerek yok.
Dava, sizi yiyip bitiren korkularınız, içinizde koza örmenize sebep olan düşünceleriniz.
Feyizli okumalar.
Nahif kalın.
..
Sizenot: "son" bölümde vurduğu yumruk değil de nedir? Hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmadığın için teşekkür ederim canım yazar.
Josef K. birgün uyandığında tutuklanmıştır. Ona hangi suçtan dolayı olduğunu bilmediği bir dava açılır ve kesinlikle bilgi verilmez. Hem dava süreci hem de çevresindeki insanlara güvenememesi K. 'yı yorar çünkü etrafındaki herkes ve her şey bir şekilde dava ile ilgilidir. İnsanlar refah durumunu yükseltmek, güçlünün gücünden yararlanmak veya korktukları için kimsenin görmediği ama kararları veren yargıçın ve asla ulaşılamayan yüksek mahkemenin tarafında olurlar. K. Ya davası için çözüm yolları arayacak ve tüm hayatını bununla yaşayacaktır ya da davayı yok sayacaktır. Fakat her iki durum da K.'nın hayatını olumsuz etkiliyordur. Hem olayın danışıklı dövüş olduğunu anlayıp davadan vazgeçmek bu kurgusal oyunda yoktur.
Kitaba başlarken bu kadar beğeneceğimi düşünmemiştim. Gerçekten de tam bir korku çağı senaryosu. Bu anlamıyla yaşadığımız zamandan farklı da değil. Korkarım ki arka kapağında da dediği gibi "insan insanın korkusu olarak kaldığı sürece, bu eser güncelliğini hiç yitirmeyecektir."
Her şey otuz yaşında bir banka şefi olan Josef K'nın bir sabah uyandığında kahvaltısı için zili çaldığında karşısına hiç tanımadığı bir adamın çıkıp tutuklu olduğunu söylemesiyle başlar. Josef K başta durum karşısında adeta tepkisiz kalır fakat sonrasında neden diye sorgulamadan durumunu kabul eder. Görevlilerin kendisini kullanmak istediğini fark eden Josef K tepki gösterir, kendisine 'dostça' bir tavır sergilendiğini söyleyen görevliler tepkisinin doğru olmadığını söylerler. Kendisine verilen talimatlara başta uyan ve gördükleri karşısında hiyerarşik düzende mahkemenin en alt görevlileri ve memurlarının görev bilincinden yoksun, etik ve ahlak değerlere sahip olmayan insanlardan oluşması, içinde bulunduğu durumla beraber Josef K'nın yargı düzeyinin yozlaşmasına karşı mücadeleye girişmesine sebep olur fakat bilmediği şeyler vardır, savunma makamı dışlanıyordur, dava davalıdan bile gizlidir, dava belgelerine erişim kapalıdır. Her şey davanın gidişatı avukatın becerisi ve sosyal ilişkilerine bağlıdır kısaca "gizli mahkemeyi öngörmüş bir adalet örgütü" hakimdir. Dava çağımızın en gerçek hikayesidir.
Ahmet Cemal duru çevirisiyle beraner önsözünde esere dair anlatımında en sevdiğim kısım Albert Camus'un "Ne Kurban Ne de Cellat" adlı makalesinden söz ettiği kısım, yani 20. Yy'ın, çağımız korkunun çağı oluşudur, bir çoğumuzun aslında gerçek bir geleceği yoktur, önümüzde boyumuzu aşan duvarlara karşı hepimiz kendi kafamızın içinde yaşamaya mecburuzdur. 'insan insanın korkusu olarak kaldığı sürece, bu eser güncelliğini hiç yitirmeyecektir.'
76 gün önce başladığım bu eserin 105 sayfasını 77.günde okudum . Başlangıçta kurguyu anlamakta güçlük çektim özellikle mekanları kavramak zihnimi baya zorladı , anlam ve bağlantı arayışı içindeydim ama eserin böyle bir amacı çok fazla yok gibiydi, belki de zihnimin yoğunluğu izin vermedi eseri anlamaya fakat şunu belirtmeliyim ki son 105 sayfayı tek solukta büyük bir zevkle okudum; özel mesajlar içeren derin anlamlı bir kitap olduğunu düşünüyorum ama okuması yine de çok kolay değil gibiydi.
Yaşamak bir dava mıydı?
İnsan olmayan bir tutuklamaya bağlı olır muydu?
Joseph K. özgür müydü yoksa tutuklu mu?
Hiç olmayan yargıçlar, mahkemeler, üst mahkemeler, hayatını bunlara bağlı yaşayan K. mahkemenin esiri miydi yoksa kendinin mi?
K. 'yı tutuklayan Franz' dı. Kitabın başında. K muhtemelen Kafka oluyor. Franz Kafka kendi kendini tutukladı. Yaşamı boyunca hem de. Bu bir mahkemeydi. Bu bir davaydı. 1 yılını buna vermişti, sürekli bu mahkemenin sonucunh arıyordu. Ancak ortada ne suç vardı ne mahkeme ne savcı me de hakim
İnsan sadece kendi düşüncesinin esiri oluyor. Aslında K. tutuklu değildi. Sadece birileri (toplum) tutuklu olduğunu söylüyordu. O ne kadar bu konunun üstüne giderse o kadar çıkmaza giriyor içine çekiliyordu. Rahipin de dediği gibi sen özgürsün, mahkeme seni tutsak etmedi bu senin tercihin. Aynı orada(rahipin anlattığı hikaye) anlatına benziyor. Yasa'ya girmek isteyen bir kapıdaydı bekçi onu almıyordu. O ise hayatını kapıda beklryerek geçirdi. Oysa kimse onu orada zorla tutmadı. Ve o kapı, bekçinin dediğine göre, sadece onun için vardı.
Bu bana şunu çağrıştırıyor kurtulamadığımız ama zihnen kurtulamadığımız her şeyin esiriyiz. Ve bizi kimse zorlamıyor bunu sadece bizler yapıyoruz. Bu bir nefis, arzı, hırs, istek olabilir.
Davanın başında idam edileceğini düşğnen K. kitabın sonunda kalbinden öldürülüyor. Ama orada ona bir el uzanıyordu. Demek ki ne kadar içine girersek o kadar bizi kendi benliğimizi ve hayatımızı yok edecek. Ve kurtulmamız için o el her daim var olacak... (umut)
Kafka’yı okurken nedeni bilinmez üzerime hep bir ağırlık çöküyor. Kafka’yı anlamak çok kolay değil. Güzel bir kitap ama bir kere okumak yeterli mi? Cevabı size bağlı. Ben bürokrasi kafesinde boğuldum. Rahat bir kafada tekrar okunmalı.
248 syf.
·
Puan vermedi
Bazı yayınevleri kitabı kalın basıyor bazıları ince basıyor ya kalın olanlara yeni dava mı eklenmiş oluyor yoksa ince olanlarda sonuçlanan davalar çıkarılmış mı ? :)))
Kusura bakmayın bu kitap beni yordu bu saatte de anca bu oluyor bende ..:)))
Dava
Dikkat! Spoiler içerir !
Kitap ; baş kahraman Joseph K.’nın bir sabah birkaç adamın evini basması ile başlıyor. Kendinin de bilmediği bir suçtan evi aranıyor ve ev arkadaşının o gece evde olmaması işleri karıştırıyor. Bankada hatrı sayılır bir mevkide arkadaşları tarafından sevilen K. nın dava süreci bu şekilde başlamış oluyor. Kendini savunması gereken K. hangi suçtan yargılanacağını öğrenmeye çalışırken kendini suçlu görmediği için davayı pek önemsemiyor , ta ki amcası olanları duyup gelene kadar. Sonrasında bir avukat süreci başlıyor fakat uzun sürmüyor. Her şeyden vazgeçen K. Avukatı da azledip süreci oluruna bırakıyor. 31.yaş gününün gecesinde 2 adam K. ‘yı evinden alıyor ve sabahında bir taş ocağında biri boynunu tutarken diğeri kalbine kılıcı sokuyor . K. kitabın sonunda da suçunu hala bilmiyor . Kitapta son kısmında bir kapı bekçisi ve bir suçlunun karşılıklı konuşmalarını görüyoruz. Bu bölüm günümüzde yaşanan hukuk sisteminin o zamanki hukuk sistemi ile pek bir farkının olmadığını gözler önüne seriyor.
Yani o zaman özgür müsünüz ?
Evet özgürüm.
Hiç bir şey onun özgürlüğünden daha değersiz gözükmüyordu.
İnsan sadece şuç işleyerek potansiyel bir suçlu sayılmaz.
Bankada önüne konulan bir düzine kağıdı okumadan imzalamamız.
Basit bir soğuk algınlığı geçirdiğimiz de hastaneye girer girmez kayıt oluşturacağız bahanesiyle parmak izinin alınması.
Adım başı konulan bizi sürekli gözetleyen kameralar,
Google maps bize sorma gereksinimi bile duymadan mülkümüzün çevresini çevrimiçi paylaşması ve daha bir çok şey.
Bürokrasi suçsuzdur.
Asıl suçlu sensin, benim, bizleriz.
Hepimiz potansiyel bir suçlu konumundayız.
*derin bir iç çekiş*
Ne okudum biraz önce diye düşüncelere daldım, ne yapayım, Kafkanın benzetmeli distopyalarından yine payımı aldım. O kadar absürt olaylar gerçekleşti ki sanki bir şey anlamıyormuş gibi hissetmeme rağmen akıcıydı. Aslında absürtte değildi sadece absürt gibi davranılmıştı, suçsuz bir adamın yargılanması, ama aslında ortada yargının olmaması... Birçok yere başvurma, aracı koyma, ilgilenmeme, avukat tutma birçok şeyi denemek hatta bir ara haksızlığa karşı koymak ve başıma bu gelmesiydi haksızlık hiç umrumda olmazdı diye serzenişi, insan işin içine girince anlıyor çoğu şeyi. Ve herkesin konuya hakim olması, birçok düzensizliğin olması ama kendinin ne olduğunu anlayamaman dalmacalar dalmacalar. Yoğun bir karmaşa kitabı.
Kitabın önsözünde meselenin "korku" olduğu vurgulanıyor, kahramanı pek çok kez hissediyoruz ve telkin için sürekli birilerine başvurup yatıştırıldığını da görüyoruz, endişelendirildiğini de. Zaten benzer bir zamanda yaşarken hissetmemek, empati kurmamak mümkün değil. Ayrıca buradaki mahkeme süreci, yaşam süreciyle de bir tutulmuştur.
Suçsuzluğun korkusu için ve her zaman süregelen
dönemler için okunur. Sarsıcı.
Franz Kafka - Dava
İnsana bir ii yaptırmak isterseniz ya o şi çok sevdirin ya da kendinizden korkutturun. Diye bir söz okumuştum. Galiba Carnegie kitaplarından birindeydi. Burda korkunın payı çok güzel anlatılmış lakin imgelerin arkasına saklanan gerçeği anlamak bayağı güç oluyor...
İlginç bir şekilde Buzzati'nin Tatar Çölü ve Hesse'in Bozkırkurdu'na benzediğini düşündüğüm bir çeşit 1984-Hayvan Çiftliği-Biz havasındaki bu kült eseri okumakta geç kaldım. Keşke daha önce okusaydım. Tavsiye ederim demeyeceğim zira kitap severlerin çoğu zaten biliyor bunu.