Norveçli yazar Erland Loe uzun zamandır listemdeydi. Beyoğlu YKY ye yaptığım ziyaret sonucu daha fazla kayıtsız kalamadım, raftan kitabı çektim. (Kasadaki hanımefendinin önerisi ile de ‘Volvo Kamyonları’ nı da aldım, meğer zaten devam kitabıymış) Neyse ne iyi etmişim de almışım yoksa Norveçli yazarın Doppler’i ile tanışmamak büyük haksızlık olacakmış.
Babasının ölümünden sonra ormana bisikletiyle gezmeye giden Andreas Doppler ın düşüp alnına da bisikleti düşünce yattığı yerden bazı şeyler kafasına dank ediyor ve bunun sonucunda neler mi oluyor görelim. (Tom&Jerry nin düşmesiyle kafasında yıldızlar dönerdi, bu sahne onu çağrıştırdı) Doppler, yaşadığı hayatı bunaltıcı bularak evinin yakınındaki bu ormana bir çadır kurup taşınıyor, avcılık ile karnını doyururken de birde Bongo adında yavru ceylanla dost oluyor. Bundan sonrası romanda bol bol Doppler, orman, Doppler’in ailesi ve yavru ceylan.
Sevgili Erland, aslında Doppler aracılığıyla olduğu gibi yaşadığımız dünyayı sunuyor. Eleştiriyor ve başka alternatiflerin aslında var olduğunu gösterirken normal olabilecek olguların neden garipsendiğini sorguluyor ama bunu öyle mizahi bir anlatımla sunuyor ki okurken bazı cümlelerde gülümsememek kaçınılmaz oluyor. Akıcı ve gerçekten eğlenceli aynı zamanda herkesin kendisine dair bazı çıkarımlarda bulunacağı çarpıcı bir roman. Serinin diğer kitaplarına şimdi daha büyük bir merakla başlayacağım kesin.
Norveçli yazarlardan devam etmek isterim diyene de Vigdis Hjorth neden olmasın.
