Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Düşük Puanlı Doppler Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Doppler sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Doppler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
124 syf.
2/10 puan verdi
Bu kadar sevilen bir kitabı hiç sevemedim.Doğaya kaçış bu denli sıkamaz bir insanı. 2019’un yanlış seçilmiş bir kitabı olarak kaydediyorum. Sırf yazılmış olmak için yazılmış bir kitap. Karalamalardan oluşmuş. Herhangi bir derinlik yok. Bomboş.
"Ormanlar şahane karanlık ve derin.
Ama tutmam gereken sözler var benim.
Ve uyumadan önce miller boyu gitmeliyim.
Ve uyumadan önce miller boyu gitmeliyim."
Robert Frost
Doppler
Akıcı bir kitap. Yazar kısa cümleler kurmayı seviyor. Hikâye de çok sade. Doppler bir gün ormanda düşüyor, sonra düşünüyor taşınıyor, ormanda yaşamaya karar veriyor ve olaylar gelişiyor. Okurken yer yer insanı güldüren bir hikâye ama hikâyede hiçbir edebî derinlik ya da kalite yok bunu belirtmem gerek. Ödüllü bir kitap olduğuna aldanıp beklentiyi yükseltmemek lazım. Ödülü de kimler nasıl ve ne gibi kıstaslarla vermiş anlamadım. Okuduktan sonra kitaplığıma kaldırayım ilerde tekrar okurum denilebilecek türden bir kitap değil. Tavsiye etmiyorum. Selamlar.
Saçma
Tek kelimeyle açıklamam gerekirse saçmaydı. Kitapta anlatılan hikaye bana çok anlamsız geldi. Baş karakterimiz Andreas Doppler hayatında başarılı bir insanken çok tanımadığı babasının ölmesi ile birlikte bir boşluğa düşüyor. Birgün ormanda bisiklet sürerken düşüp kafasını bir yere çarpıyor ve tüm hayatı birden değişiyor. Doppler kendini tüm hayatından ve ailesinden soyutlayıp ormana yerleşiyor ve bir geyik ile arkadaşlık edip avcı toplayıcı hayatı yaşamaya başlıyor. Kitabın konusu kısaca bu ve bu konu bana aşırı saçma geldi. Belki de Doppler ile kişiliklerimizin ve hayata bakışımızın tamamen farklı olmasındandır. Ancak Doppler'in ailesini bırakıp böyle sorumsuzca yaşamasına sinirlendim. Bence bunu aklı dengesini yitirmiş bir insan yapabilir veya aile kurmaması gereken sorumsuz biri. Bana göre kitabın tek olumlu yönü dilinin akıcı olması ve bir çırpıda bitmesi ama daha uzun olsaydı belki de kitabı yarım bırakabilirdim. Çünkü anlatılan hikayenin de hiçbir cezbedici veya sürükleyici yanı yok. Kitap boyunca Doppler'in salaklıklarını okuyoruz. Bu kitabı okuyarak zaman kaybetmeyin derim. Kitabı kütüphanemde bile barındırmayı düşünmüyorum. Daha önce hiç İskandinav edebiyatından bir eser okumamıştım. Eğer hepsi böyle mantıksız ise okumamak daha iyi diye düşünüyorum.
Evet... Her şey ikinci bir şansı hak etmiyormuş :) Geçen sene okumuştum fakat beğenmemiştim, eh, değişen bir şey olmadı ve hatta altını çizdiğim bazı cümleleri bile gereksiz bulup paylaşmadım. İlk hesabımdaki incelememde de demiştim yine diyorum: kitabın konusu adamın penisi. Su içiyor penisinden bahsediyor, yürüyor penisinden bahsediyor, nefes alıyor penisinden bahsediyor. Gerçekten kötü bir yazım şekli ve gereksiz çok şey var. Daha basite alıp bu kadar depresif bir kitap olmasaydı güzel olabilirdi fakat kötü. 60 yaşını geçmiş, kendine yaşlılığı yakıştıramayan emekli amcamızın bu hikayesinde en sinir olduğum şey de karısının doğumuna birilerinin zoruyla gitmesi. Kimisi demiş ki sorumlulukların ağırlığını, özgürlüğü anlatıyor. İyi misiniz? Çocuğu yapıyorsan o çocuğa bakacaksın. Kaçarın yok. Baba da olsan anne de. Kimse senin genlerine hayran değil ki kendisi laf ediyordu geyiklerin annelerinin yavrularını doğurup bir süre sonra terk etmesine. Tükürdüğünü yaladı. Neresinden tutsam elimde kalıyor ve geriliyorum. Tavsiye etmem.
Hayatının geri kalanını ormanda geçirmek isteyen bir adam ve ona eşlik eden bir geyik. Çok ahım şahım bir eser değil kanımca. Boş vakitte çerez niyetine gider. Bunun yerine Into the Wild filmini önermek istiyorum. İzdem aynı içerik farklı. Ya da önce filmi izleyip sonra kitabı okuyabilirsiniz, size kalmış.
"Orman hem veriyor hem alıyor. Ona gelenleri de kendine benzetiyor. Ben orman olmak üzereyim, ormanın ta kendisiyim."
Norveç edebiyatından..
Norveç'te en çok okunan kitaplardan biriymiş. Takası, avcı-toplayıcılığı ve ormandan geçinmeyi savunan, insanlardan hoşlanmayan bir bisikletçinin, bir babanın, bir oğlun hikayesi.. (bunlar aynı kişi) Konuşma diliyle yazılmış bir kitap. Akıcılıkta on üzerinden dokuz verirdim. Kitaptan cesaretli olmayı, tutkunun peşinden gitmeyi ve harekete geçmenin önemli olması dışında bir şey çıkaramadım. Kitabı çok beğenmedim, sadece akıcı bir kitap arayana önereceğim türden. Okuma hevesimi kaybettiğim bir dönemde okumuş olmama rağmen okurken sıkılmadım.
İlk önce ufak bir bilgi vereyim kitapla ilgili.Kitap Norveç’te yaşayan başarılı bir adamın öyküsünü anlatıyor lakin adamın başarılı olduğuna dair kitapta üç dört cümle dışında bir şeyle açıklanmıyor.Baş kahramanımızın ismi Doppler.Doppler tesadüfi bir şekilde ormanda yaşamaya karar veriyor.Ben daha çok kitabın içeriğiyle ilgili bilgi vereceğim.Kitap edebi kalite olarak orta düzeyde.Ana fikir olarak sağlam ve iyi bir hikayesi var fakat herhangi bir konu anlatılırken çok derinlemesine inilmiyor ve bu konular arası kopukluk ,konunun özelinde degersizlesme yaratıyor.Kitabın başlarında kurgu,diyaloglar,tasvirler iyiydi ama çok başında.Örnek olarak kitapta baş kahraman dışında 6-7 karakter var ama sadece kızı Nora ve biraz da Düsseldorftan bahsediliyor onun dışında karakter analizlerinin anlatımı karakterlerin belirli oranda anlatılma oranı çok düşük.Olay sadece nerdeyse Dopplerin ormandaki maceraları gibi bir şey.Kitapta ana fikir dışında iyi bir okur için okunmaya değecek bir kitap olduğunu düşünmüyorum.
Bu kadar övülmesi, sevilmesi ve yüksek oy alması lüzumsuz. Bir kere çevirmen çok başarısız. Kitabın 2. sayfasını açtığınızda "Norveççeden çeviren" olarak yazıyor ancak Norveçlilerin müslüman olduğunu ve müslümanlar gibi beddua edebilme yetenekleri olduğunu Dilek Başak hanımefendi sayesinde öğrendim (!) Bu gibi şeylere çevirmenlerin
Modern zaman şişirmesi
Kitap kulübünün bir başka seçimi de Doppler oldu; tanıtılırken "bir nevi Mandıra Filozofu" demişlerdi. Lâfı güzaf. Zira Doppler'in bir çok noktada çelişkileri var.
Bisikletten düşmesi ile başlayan hikayede bir anda ormanı sevmesi, ormanda yaşama sevdasının oluşmasını kabullensek de "başarısızlığı sürekli olarak övmesi" içi boş bir övgü. Başarı yada başarısızlık nedir peki? Ormana gidip, tek başına yaşamaya çalışmak başarı değil midir mesela? İstediğini başarmak.
Ormanda "bu orman kimsenin değil; orman bana, ben de ona birşeyler vereceğim. Hiçbir şey satılık değil" diyor ve kitabın çoğu yerinde takas ekonomisinden bahsediyor ama yeri geliyor hırsızlık yapıyor. Bu görüşteyken hırsızlık yerine, baltasını yada çikolatasını çaldığı evlere, karşılık olarak birşey bırakmasını beklerdim. Ama yaptığı tek şey hırsızlıktı.
Ayrıca eşinden bahsettiği bir kısım vardı ki; eşinin tek gereksinimini sürekli övündüğü o koca organıymış gibi... Bu kadar sığ ve basit bir düşünce. 3-5 ay öncesine kadar eşiyle 3.çocugun tohumunu atarken, babasının ölümü sonrası sorumlulukları bırakıp kaçmaktan başka hiçbir şey değildi yaptığı.
Küçük oğlunun isteklerini göz ardı ederek, ona başarısızlığın dünyadaki en önemli şey olduğunu söylemesi ve hatta daha da abartıp " senin istediklerinin bir önemi yok, yetişkin olana kadar benim dediğim olacak ve o zamana kadar başarısız olacaksın" dayatması, benim için bardağı taşıran son damla oldu.
Genel olarak kitabı beğenmedim. Yazılmak için yazılmış kitaplardan biri gibi geldi bana. Modern zaman şişirmesi.
124 syf.
4/10 puan verdi
Babam öldü.
Dün bir geyik avladım.
Ne diyebilirim.
Ya o ya ben, birimiz canından olacaktı.
Kitap böyle dikkat çekici bir şekilde başlıyor ama o kadar farklı ilerliyor ki beni çok şaşırttı.
Andreas Doppler: Bir başarı abidesi! İki çocuklu başarılı bir aile babası; başarılı bir tadilattan geçmiş güzel bir evi ve çok başarılı olduğu iyi bir işi var. Bir gün ormanda dolaşırken bisikletten düşüyor. Otların arasında yarı baygın bir halde uzanırken, uzun zamandır hissetmediği bir huzur doluyor içine: Neredeyse hiç tanımadığını fark ettiği babasının ölümü iyiden iyiye içine otururken, yeni banyo için fayans seçimi gibi banal düşüncelerden ve beynini kemiren o anlamsız çocuk şarkılarından kurtuluveriyor.
Birkaç gün sonra işini, evini ve ailesini terk edip ormana taşınıyor. Doğa güzel, karanlık ve derin; ayrıca Bongo var: Kendini geyikten başka her şey sanan ve kart oyunlarından zerre kadar anlamayan bu afacanla bir “avcı toplayıcı” gibi yaşamaya çalışan Doppler, yağsız süt krizine girince, bir adım daha ileri gidip takas ekonomisine geçiyor.
Kitap 21.yüzyıl klasik insanını anlatıyor. Hayatın gidişatından bıkıp usanmış, yaşamı, ölümü sorgulayan bir adamın hikayesi. Başarılı olmak için çok çalışmış ama hayatını boşa harcadığını düşünen bir adamın. Hayata kendimizi o kadar kaptırıyoruz ki, sanki her şeyin sahibi biz mişiz gibi davranıyoruz. Bazı haklı noktalara değinilmiş olsa da çerezlik bir kitap olduğunu düşünüyorum. Komik olduğu söylense de ben pek komik de bulamadım açıkçası.
Andreas Doppler ,iki çocuklu ve başarılı bir adamdır.Bir gün, neredeyse her zaman onunla seyahat ettiği bisikletiyle bir kaza yapar ve deyim yerindeyse kafasını çarptığı taşın üzerinde bir aydınlanma yaşar ve ormana yerleşmeye ,medeniyeti terk etmeye karar verir.Ormanda Bongo adlı sevimli bir arkadaş edinerek varoluşsal (!) endişelerini satirik