Agota Kristof'un özel bir okuyucu kitlesi olduğunu düşünüyorum. Ve bu kitleden özür dileyerek başlamak istiyorum. Yazılan her özgün eser benim için çok değerli. Bu kitabı okuduğum yorumlar ve tavsiyeler doğrultusunda okumaya karar verdim. Beş günde, birer saatlik zaman dilimleri içesine yayarak, toplam beş saatle bitirdiğim kitap, beklentimin fazlasıyla altında kaldı. Öncelikle, keskin ve net cümleler beni fazlasıyla rahatsız etti. Kitap okurken konu harici; anlatım, betimleme, benzetme... gibi unsurlar bir okuyucu olarak benim için önemli. Bu açıdan kitap bana bunlardan tamamen uzak bir şekilde yazılmış izlenimi verdi. Konuya gelince, benim için merak uyandırıcı olmadı. Bitirmek için heyecan duymadım. Bittiği zaman ise pek şaşırmadım. Kitabı birkaç kelime ile özetleyecek olursam, benim için duygusuz, cansız, renksiz ve çok sıradandı.
