Ermiş kitabını okumakta geç kaldığıma hayıflanıyorum. Ama belki de en doğru zamanda okudum ki bu kadar etkilendim diye düşünüyorum.
Soruyoruz her sorumuzu Ermiş'e ve alıyoruz hepimize gerekli cevabı..
Ve tüm dürtüler kördür, bilgi olunca, Ve tüm bilgi boşunadır, iş olmadığı zaman, Ve iş boşunadır, aşk olmadığı zaman;
Ve siz aşk ile çalıştığınız zaman kendinizi kendinize, birbirinize ve Tanrıya bağlarsınız.
Ve aşk ile çalışmak nedir?
Kumaşı kalbinizden çektiğiniz ipliklerle dokumaktır, en sevdiğinize giydirecekmiş gibi, Bir evi sevgiyle inşa etmektir, en sevdiğiniz içinde yaşayacakmış gibi.
Tohumu şefkatle ekmek, hasadı neşeyle toplamaktır, mahsulü en sevdiğiniz yiyecekmiş gibi.
Yaptığınız her şeye kendi ruhunuzdan bir soluk katmaktır, Ve tüm kutlu ölülerin kalkmış sizi izlediğini bilmektir.
Sık sık sizin uykuda konuşur gibi şöyle dediğinizi duydum, "Mermeri işleyen ve ruhunun şeklini taşta bulan, toprağı sürenden daha asildir.
Ve gökkuşağını tutup insanın sureti olarak kumaşa koyan, ayağımıza giydiğimiz sandaletleri yapandan daha değerlidir.