ilk kitap kadar sevmediğimi söyleyebilirim. başlarda okurken sıkıldım ve kitap gözümde büyüdükçe büyüdü. ama yarısından sonra bende baya akıcı ilerledi ve bir yerden sonra öyle bir heyecanla okudum ki. özellikle sona doğru yazar yine bizi şaşırtıyor, finalleri cidden güzel yazıyor. Danika'yı seviyorum ama güya dostu olan Bryce'tan tüm o sakladıkları, kızın hiçbir şeyden haberi olmaması ve öğrendikçe aslında dostunu hiç tanımadığını fark etmesi... her ne kadar Bryce'ı korumak istediği söylense de gerçekten çok üzücü bir durum ve böyle olması Danika'ya sinirlenmeme sebep oluyor. Cormac'a da değinmeden geçemeyeceğim... başta ona pek ısınamasam ve şüphelensemde zamanla çok sevdim... böyle olması içimi acıtıyor keşke onun için işler daha farklı ilerleyebilseydi. ve Ithan... bu kitapta ona da çok üzüldüm. kendi içinde yaşamak zorunda kaldıkları, hayatı... Bryce ve Hunt'ın birbirilerine olan sevgileri ise öyle güzel, öyle özel ki. çok seviyorum. ve Ruhn ve Gün, yan karakterler de okurken kalp krizi geçirdiğim ve büyük heyecanla okuduğum tek çift olabilirler. üçüncü kitapta onları daha çok okumak istiyorum. ve o sondan sonra acilen serinin devam kitabına ihtiyacım var...
