Gulyabani, Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın yazmış olduğu, nükteli bir anlatıma sahip ve batıl inançları ve batıl inançları olan insanları eleştiren bir kitap. Yıllar önce yazılmasına rağmen bugün okuduğumuzda da yüzde bir tebessüm hatta bazen sesli gülüşlere sebep oluyor. Bu da yazarın bir mizah dehası olduğunu kanıtlıyor bence.
Kitap, bir Hanımnineden Hüseyin Rahmi’ye gelen mektupla başlıyor. Bu Hanımnine, Hüseyin Rahmi’den cinli, perili ya da içinde çarşamba karısı, gulyabani gibi korkutucu ögeler bulunan bir roman yazmasını ister. Hüseyin Rahmi bu isteğe kayıtsız kalamaz ve hem komik hem de ürkütücü olan Gulyabani’yi yazar. Okurken bazı yerlerde tedirgin olduğumu itiraf etmeliyim.
Kültürümüzün en önemli korku unsurları hepimizin malumu. Kitapta çok zengin bir teyzemiz var ve malına konmak isteyen düzenbaz akrabaları geceleri kılıktan kılığa girip, tuhaf sesler çıkararak ve çeşitli tuzaklar kurarak bu kadıncağızın adını deliye çıkarır. Böylelikle malına konup sefa sürmektedirler. Ancak eve yeni gelen hizmetçi kızımızın da sayesinde bütün gizemler açığa çıkar.
Gulyabani, ilk 1913 yılında basılmış. Şunu söyleyebiliriz bence, insanlar o günden bugüne hiç değişmemişler. Günümüzde aynı unsurlar kullanılarak birçok insan kandırılıp, dolandırılıyor.
Elbette insanız ve korkularımız olacak ancak korkunun esiri olmak çok başka bir durum. Eğer çevrenizde cinci hocalara gidenler varsa bu kitabı muhakkak okutun derim. :)
Kuyrukluyıldız Altında Bir İzdivaç okumuş ve neredeyse hiç beğenmemiştim, yazara karşı önyargım oluşmuştu ancak sonrasında 
Mürebbiye ‘yi olumuş ve çok çok beğenmiştim. Hüseyin Rahmi sevdiğim yazarlar arasına bu eserle girmişti. Bu yüzden bu kitaba da beklentim çok yüksek başladım. Herkesin sevdiği bir eser.
Zaten az
