Bir Üstad'ın, Sezai ağabeyin hayatına şahidlik etmek.. Evet tam olarak Hâtıralar'ı okumak bu demek. Hayatında olan ailevi yaşantısından tutunda, dava için çektiği sıkıntılara kadar çok geniş bir hayat çizgisini okumak...
Bizim yaslanarak veya elimizde kahve ile okuduğumuz kitapların ve fikirlerin nasıl bir çileyle yoğrulduğunu görmek insanı biraz mahzun etse de, satırların sahibinin bu vakarı insanı kendisine getiriyor. Herhalde benim Hâtıralar'dan alacağım en büyük derste budur.
Ayrıca kitapta bazı tanıdığımız büyüklerle de aralarında geçen münakaşaları anlatıyor Üstad. Bu bana her zaman Hz.Ali (r.a) ile Hz.Muaviye(r.a) arasındaki durumu hatırlatır ki, burada taraf olmak bana bir şey katmayacaktır. Ben asıl buradan ders alırsam bir faydası olabilir bana.
Üstadım kitapta da belirttiği vecihle şöyle sesleniyor bize: "Bakın gençler sizlere ne zorluklarla, ne çileye katlanarak nice eserler çıkarmaya muvaffak olduk. Size kalan bunları öğrenip, üzerine çıkmanız. Ve size nice hatalarımız olabilecek şeyler de yazdık ki, ders alın. Güzelliklerimizi yazdık ki, daha güzellerini de üzerine ekleyip siz yapın. Hiç bir dava yan gelip yatarak kazanılmıyor, haydi göreyim sizi" diyor adeta...
Ve son olarak eserin tek kötü yanı, erken bitmesi. Yani üstadın vefatı 2021 yılında olmasına karşın hatıraları 1974 yılında bitiyor ki yaklaşık 47 senelik bir tecrübeden mahrum kaldık. En azından "bir cilt daha olaydı da tam doyum olaydı diyor insan..."
Rabbim Üstadımıza gani gani rahmet eyleye, âmin. Açtığı çığırı sürdürmek bizlere nasip olsun, âmin.
Sezai Karakoç’un Şiir ve Şair Anlayışı
Sezai Karakoç’un Kutlu Millet ideali.
