Seza, küçük oğlu Mehmet ve dadısıyla yaşarken evli bir adam olan Atıf'la ilişkisi olur. Atıf, ölen kocasının ortaklarında kalan parayı alması için Seza'nın yurtdışına gitmesine yardım eder. Seza yurtdışındayken Atıf'ın başından savmak için kendisini yurtdışına gönderdiğinin farkına varır. Yurtdışında bir taraftan kocasından kalan parayı almaya çalışırken, bir taraftan da oğlu Mehmet'in hastalanmasıyla hastane ve sanatoryumlarda vakit geçirmeye başlar. Her şeye rağmen Mehmet'i kurtaramaz.
Suat Derviş, 1935 yılında Cumhuriyet gazetesinde tefrika edilen ve 1939 yılında kitap olarak yayımlanan eseri Hiç'te bir kadının dünyasını anlatıyor. Yazar, bu eserinde farklı açılardan annelik ve aşk temasını ve Doğu ile Batı arasındaki farklılıkları da olağanın dışında bir bakış açısıyla ele alıyor.
(Tanıtım Bülteninden)
Kitaptan 5 Alıntı
Ve Seza evlilik senelerini düşündüğü zaman içinde hiçbir tat bulmuyordu. Ne acı ne tatlı bir hatıra, hepsi de birbirine benzeyen, tıpkı bir fabrikanın seri imalatını hatırlatan günler...
Hiç, Suat Derviş (Sayfa 53 - İthaki Yayınları 1.Baskı Kasım 2013)
Istırap çekerken yalnız olmak, sığınacak bir göğsü bulunmamak, güvenecek bir gönüle, bir sevgiye malik olmamak ne elim bir şey!
Ne aşkmış be...
Bu aşk değil, esrarkeşlik gibi, eroinman olmak gibi acayip bir iptila. Ondan ayrılamıyor, ondan ayrıldıkça vücudunda maddi rahatsızlıklar hissediyor, afyon saati gelmiş bir afyon tiryakisi gibi, nefesi tıkanıyor, boğulmak raddelerine geliyor, öleceğini zannediyor. Vücudu ateşler içinde, büyülenmiş bir insan gibi ıstırap içinde...
Memleket neden sevilir, memleket hasreti neden çekilir, oraya hatıralarımızla bağlı olduğumuz için, orada iyi veya fena günler geçirdiğimiz için değil mi?
Seza'nın "Hiç" Tiradı...
Hayatta hakiki ve devamlı hiçbir şey yoktur. Her şey bir sabun köpüğü gibidir. Solmaya, ölmeye, yok olmaya mahkumdur. Sabun köpükleri... sabun köpüklerinden ufaklı büyüklü balonlar olur. Bunlar ışıltılarıyla, pırıltılarıyla, renkleriyle gözleri oyalayan ve sanki her biri birer alemmiş vehmini veren balonlar, fakat siz onları beğenirseniz, onları tutmak isterseniz ne olur? Parmaklarınız birbirine vurur ve ortada hiçbir şey kalmadığını görürsünüz. İşte, hayat da böyledir. İçinden bin küçük balon çıkan bir sabun köpüğü!
