Hani derler ya;ben yapmadım bunu,ben değilim suçlusu ,onlar yüzünden ben bu hâle geldim diye ama kimse bilmez siz ne yaşadınız veya geçmişiniz nasıl diye sormaz ya hani, işte o anlarda herkes kendinden sorumlu(kendini bilmeli)sözü ortaya çıkar... Kimse kim olduğunuzu değil de neden böyle bir hâle geldiğinizi sorgularken biraz büyümeli derken, senin sorumluluklarını bilmeni istediği için ;senin insan olduğunu hatirlaman, böyle davrandığını anlaman gerektiği için bunu yaparlar ya hani... İşte o an bırakıp gidersiniz veya ortalığı yakıp yıkarsınız işte; elinize ne geçerse yıkıp dökmek yerle bir etmek istersiniz ,neden mi ,çünkü sizin için kurtuluş budur ya hani başka bişey yapmaktan korkarsınız; bu yüzden kimse sizi anlamayacaktır diye korkar geri çekersiniz elinizi eteğinizi her şeyden...Kimse sizi sevmeyecek diye korkarsınız ya kimse için önemli olmamanın nasıl bir duygu olduğunu tatmak istemezsiniz.Bunun için kendinizden vazgeçersiniz de onlardan vazgeçemesiniz ya içinizde o duyguyla...Aslında çocukluktan gelen ve beraberinde de kendini bulamamanın verdiği sıkıntıyla insan ne yapacağını bilemez ya... Farkında olmadığı için, herkesten ayrı bir dünyaya çekilmek veya onlardan şefkat beklemek gibi.. Bu kitapta o duygularınızı değiştirmeye veya bastırmaya çalışmadan onun farkına vararak "ben ne yapabilirim?" diye düşünecek o kadar çok sayfanız ve insan olmanın anlamını çıkaracağınız o kadar çok değer var ki...Yeterr ki kendinizin değerini bilmeye ve bunu anlamaya çalışın, çalışın ki kafanızdaki, benliğinizdeki bütün taşlar yerine otursun olur muu?