"O Arkadaşımızın yerine artık kimseyi koyamayız, hem öyle kolay mi hemen İçten bir dost bulmak! Ortak bunca anının, güçlükleri aşmanın, hatıraların, hatta kavgalarımızın bile yerini tutacak hiçbir şey yoktur... "
Ölümü hiçe saymak hiç gelir bana. Eğer kökünü bilinçli bir sorumluluktan almıyorsa bu hiçe sayış, ya ruh yoksunluğundan geliyordur ya da gençliğe özgü aşırılıktan.
Yalnız para pul için çalışırken, kendi elimizle kendi zindanımızı kuruyoruz. Yaşamaya değer hiçbir şey sağlamayan o değersiz paramızla kendi kabuğumuza çekiliyoruz.