İlk defa filmini kitabından daha çok beğendiğim bir roman okudum.
Aslında roman bile dememek lazım çünkü romanlar da olan hiç bir şey yoktu bu kitapta.
Betimleme yok.
Karakter bakış açısı yok.
Olay örgüsü yok.
Sadece ve sadece mail, mesajlaşma ve mektup var.
Günel'in dediği gibi "WhatsApp grup mesajları +5000 mesaj" okuyormuş gibi hissettim kendimi.
Aynı sayfa içinde hem Noeli, hem doğum günlerini, hem de düğünlerini kutlayan tebrik kartları vardı.
Bir mail de bakıyorsun 10 yaşındalar, hemen ardından gelen mail de ise 16.
Çok kopuk ve anlamsız bir kitaptı. Vaktime ve zamanıma çok ama çok yazık oldu.
İyi ki uzun zaman önce almışım da bu kadar saçma bir kitaba astronomik bir fiyat ödemedim.
Kitapta tek sevdiğim kişi Rosie'nin en yakın arkadaşı Ruby'di. Zaten puanımı da ona verdim.
Baş karakter olmak istemediğim, Dünyanın kendi etrafında döndüğünü zanneden, kendisinin ayağı kanasa karşısındaki insan açık kalp ameliyatı olsa "ama ayak vücuttaki en ağrıyan yerdir, o yüzden benim durumum çok daha kötü, bana üzülün, bana ağlayın..." diyebilecek kapasiteye sahip tam bir ahmaktı.
Sizde okumayın gördüğünüz yerde kaçın. Onun yerine filmini izleyin çünkü filmi ile bire bir aynıydı ve gerçekten filmi efsane. İzlemek isterseniz diye adı Love, Roise. Romantik komedi ve çok eğlenceli bir filmdir. Kitap ise çok saçma ve zaman kaybı. Basılırken harcanılan kağıda, mürekkebe yazık.
