Kanayan’a aldığım ökülerimden birkaçını, 12 Mart döneminde, tutuklu olarak bulunduğum Mamak Askeri Cezaevi’nde yazmıştım. Bir yolunu bulup cezaevi dışından Yeni Dergi’ye yollattığım üç öykümü, Memet Fuat yayımlamadı. O günlerde yeniden çıkmaya başlayan Yeni A Dergisi’ndeki arkadaşlarım öykülerimi Yeni Dergi’den alıp ardı ardına yayımladılar. Tutukluk dönemim bitince yazdığım yeni öykülerle birlikte Kanayan’ı oluşturdum. Sanırım Kanayan da, Yaralısın adlı romanım da, “12 Mart”ın izlerini taşıyan kitaplar arasında ilk yayımlananlardı. Her iki kitabım da çok okundu, çok da eleştiri aldı.
Ne yazık ki, bu kitaplarım için yazılan bütün övgüler de, yergiler de, yazdıklarımın güncel ve politik oluşları üzerinde yoğunlaştı. Yazdıklarımın bir öyküler toplamı, bir roman oluşu gözlerden uzak tutuldu. Güncellik de, politik oluş da önemlidir, ama geçicidir. Ben bu kitaplarımda diyelim çevrilip dünyanın bir başka ucunda bile okunsa okuyanın yüreğinde küçük de olsa sanatsal bir sarsıntı yaratmayı amaçlamıştım.
ERDAL ÖZ
