Mısır'a hiç gitmedim ama yıllardır Mısır'a dair okurum ve Mahfuz bu anlamda benim okumalarımın dışında bir pencere sunuyor bana. Sevgili dostum Birkan'ın tavsiyesiyle başladım Mahfuz okumaya ve ilk eserim Kuştimur Kahvehanesi idi. İkincisi de bu eser, Karnak Kafe oldu.
Fas ziyaretimde gördüğüm kafe ya da kahvehaneler zihnimde dolaşt durdu her iki kitabı okurken ve her ikisinde de aziz dostlarımla böyle bir sabitimin olma ihtimali dahi beni heyecanlandırdı. Haftalık ya da günlük rutinler.. oturunca gelen taptaze çay ve nargile, bir de dost muhabbeti. İnsan elinde olmayınca bunları istiyor, kitaplarda okuyunca iyice hasret duyuyor ve bunu da edebiyat yaparak söze yansıtıyor.
Mısır, yakın tarihi oldukça hareketli bir ülke. Kitapta bunu, halka nasıl yansıdığı üzerinden okumak değerli idi. İşkence ve ifade verme kelimeleri ne yazık ki 'bizim toprakların' bilinen gerçekleri. Bu gerçeklik kitapta an be an karşımızda duruyor.
Mahfuz'un eserlerini okumaya devam edeceğim ama karakter sabitliği açısından biraz hareketli bir abimiz. Bu sebeple Karnak'ta, Kuştimur'a göre daha da az olsa, kesinlikle daha da az olsa, biraz zorlandım.
Karnak Kafe'den eeseoglu'na ne kaldı, tek cümleyle: dostluk azizdir ve siyasetin gelip geçiciliğini aklından çıkartmadan, devam.
Kırmızı Kedi yayınevinin tercümelerini ve editoryal çabalarını takdir ediyorum. Kitabı anlaşılır kılma noktasında bu iki unsur da çok önemli zira.
Arı Kovanı bu hikayelerden biriydi. 
Karnak Kafe de bir diğeri.
Karnak Kafede kendilerini anlatan ya da anlamamızı bekleyen insanlar Mısır Devrimi ve Arap İsrail Savaşı'ndan sonra hala umutlarını taze tutmaya çalışan ya da artık umut edilecek bir şeyin kalmadığını bildiği için rahatlayan insanlar.
Siz hangi taraftasınız, bilemem. Ama size Karnak Kafede bir kahve ısmarlayabilirim.
