Komik Bir Hikaye kitaplarını, Komik Bir Hikaye sözleri ve alıntılarını, Komik Bir Hikaye yazarlarını, Komik Bir Hikaye yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu kitapla tanışma hikayem çok güzeldi, o nedenle metin olarak değil ama kitap olarak bu kitabın bende ayrı bir yeri olduğunu söyleyebilirim. Biricik sevgilim
Emre Erdoğmuş bana almıştı bu kitabı, Eskişehir'e gittiğinde. Orada bir sahaf kitapları paketleyip üzerinde konusuyla alakalı ve kitabın türüyle alakalı bir kısım bilgiler yazıyorlar ve
"Bu dünyada herkes dibe vurmuş durumda. Ben dibe vurmuş ve bu konuda dürüst olabilen biriyle birlikte olmayı tercih ederim. Kusursuz ve.. her an patlamaya hazır biriyle olmaktansa."
"Bütün gün bilgisayar oyunu mu oynamak istiyorsun?"
"İzlesem de olur. Kendim olmayayım yeter. Uyumak olur, bilgisayar oyunu oynamak, bisiklete binmek ya da ders çalışmak. Beynim işe karışmasın. Önemli olan bu."
"İnsan beyni mi bu?" diye sordu Ebony.
Başımı kaldırıp ona baktım. Dudaklarını büzmüş, aşağı doğru gülümsüyordu. Haritaya baktım. Beyin değildi tabii ki, haritaydı. Nehirleri, otobanları, kavşakları göremiyor muydu? Ama neden beyne benzettiğini anlayabiliyordum: Bütün yollar, eğri nöronlar gibi, duyguları bir yerden diğerine taşıyıp şehri canlandırıyorlardı. İşleyen bir beyin, herkesin otobandan bir yerden diğerine gidebildiği haritalara benziyordu herhalde. Tıkanıklık yaşayanlar, çalışmayan beyinlerdi; çıkmaz sokakları olanlar, benimki gibi tadilatta olanlar.
"Nasıl tembellik yapıyorsun, Craig?"
"Her gün en az bir saat yatakta boş boş yatıyorum. Sonra volta atarak vakit kaybediyorum. Düşünerek vakit kaybediyorum. Ağzımı açıp konuşmayarak vakit kaybediyorum. Konuşmuyorum çünkü kekelemekten korkuyorum."
Doktor dedim ölmekten değil yaşamaktan korkuyorum ve şu kasaturayı karnıma saplamak istiyorum. “Delirdin mi sen?”dedi doktor,” kendini öldürmek mi istiyorsun?” gözlerinin içine bakıp evet dedim onlar da beni buraya gönderdiler.
Günlerin bu şekilde üstesinden geliyordum.
intihar edebileceğimi bilerek.
Odama gidip yatarken giyecek bir şeyler buldum sonra da ölmek için bir iki parça kıyafet ayarladım.
Ned Vizzini'nin 2004 senesinde depresyondan ötürü hastaneye yatırılışından ilham aldığı; depresyona, ergen psikolojisine ve ruhsal sorunlara değinen ortalama bir kitabı. Kendisinin kitabından uyarlanan "Be More Chill" isimli müzikali sevdiğim için kitaplarını almak istemiştim, Türkçe çevirisi olan tek kitabı bu diye yıllar önce almış ve unutmuşum. Geçenlerde karşıma çıkmasıyla artık okumaya karar verdim. Kitap günlük bir dile ve sade bir anlatıma sahip olduğu için okuyacak çok vakit bulamama rağmen üç günde bitti.
Kısaca hayatını iyi bir liseye girmeye adayan Craig isimli arkadaşımız istediği liseyi kazandıktan sonra aslında bu lisede okuyacak kadar zeki olmadığını ve sadece çok çalıştığını fark ediyor. Bu durum, yoğun okul temposu ve sosyal hayattaki başarısızlığı kendisinü depresyona, yeme ve uyku bozukluklarına ve en sonunda intihara sürüklüyor. Bir gece Brooklyn Köprüsü'nden atlama kararı alıyor, sabahında bunu yapmak için uyandığında ise bu düşünceden kurtulmak için Acil İntihar Hattı'nı arayarak kendi isteği ile psikiyatri kliniğine yatıyor. Kitapta Craig'in psikiyatri kliniğinde yattığı beş gün içindeki deneyimleri ve endişeleri ile yüzleşmesi anlatılıyor.