Bir kitabı okurken, özellikle de köşe yazısı türünde bir kitapsa, bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum uzun bir süredir. Popüler kültürü eleştirmek isterken bile popüler kültür malzemelerini ve bakış açısını kullanan Mağden, kitabında da bol bol bahsettiği üzere uyumaktan fırsat bulduğu zamanlarda yazıvermiş gibi bu yazılarını da.
Kitabın ismi ile kitabın içeriği arasında uzaktan yakından hiçbir ilgi YOK. Yok kelimesini büyük yazmış olmam gibi Türkçe'nin kullanım biçemini katledici biçimler yaratmış ve kullanmış yazılarında. Örneğin; basith, 1 dönem, Serengl, Kibirella, sorry demek, başarazan, başaring, sosyetelemesininkler vs. İroni mi yapılıyor? Sanmıyorum.
Kendisini işten atan KARI tabiri hoş değil bir kadın yazarın kaleminden çıkmış olması dolayısıyla özellikle. Şu anda başarıları ile övündüğümüz Zülfü Livaneli ve Yaşar Kemal'e yönelik iğnelemelerinin öngörüsüzlüğünü görmekteyiz geçen yıllar itibariyle. Estetikten dem vurup Sezen Aksu'dan Nükhet Duru'ya kadar birçok ünlüyü yaptırdıkları estetiği taşkalplilikle, benmerkezcilikle, mü-kem-mel suretlere sahiplilikle suçlama havasına bürünmesi kırıcı olmuş.
Kitabın genelini beğenmemekte birlikte "Arıza Kadın Nasıl Yaratılır?" bölümünü beğendim. Kütüphanemden en kısa zamanda çıkaracağım kitapların yanında yerini aldı. İyi okumalar...
