İvan sergeyevic turgenyev'in 1848-1850 yılları arasında yazdığı 5 perdelik oyun ve okumaya değer bir kitaptır. Dönem rusya'da ahlaki gerekçelerle sansüre takılmış. Kitap evin hanımı (natalya petrovna), hanımının evlatlığı (vera aleksandrovna) ve hanımın oğlunun genç öğretmeni (aleksey nikolayeviç belyayev) natalyanın aşığı bir arkadaşı (rakitin) ve natalyanın kocası arasındaki dörtlü beşli aşk ilişkisini anlatıyor. Kitabı okudukça Natalya gibi karakterlerin çevrenizde var olduğunu göreceksiniz yok ise olmadığına şükredeceksiniz. Karmaşık kişilikler tahammülümü hep sıfıra indirmiştir. Turgenyev aşk gibi karmaşık bir duygusal davranışın basit bileşenlerini (üstünlük duygusu, kıskançlık, pişmanlık vs.) ortaya sermiş bu kitapta. Müthiş gözlem gücüyle çağdaşı dostoyevski gibi insan ruhunun röntgenini çekmiş. Turgenyev dünyanın en büyük beynine sahipmiş.. ama bir shakespeare olabilmiş mi? olamamış. Tolstoy ise Turgenyeve gıcık oluyormuş, bir gün içki sofrasında ileri geri konuşmuş birbirlerinin üzerine yürümüşler bu olaydan sonra da hiç görüşmemişler.. Tolstoy ne kadar sevmese de bence nihilizmi hiç olmadığı kadar derinleştiren bir yazar. Ayrıca dostoyevskinin en sevdiğim yazarlardan olduğunu incelemelerimden anlamışsınızdır ama yine de dostoyevski'nin edebi çevrelerde parlamakta olduğu dönemde onu "rus edebiyatının burnunda çıkan yeni bir sivilce" olarak nitelendiren Turgenyeve sevgimi kaybetmedim (: ne yaptin ey ivan, yıktın perdeyi eyledin viran...
İyi okumalar (:
