Kitapta kısa kısa 15 tane öykü bulunuyor. Çoğunluğu beş sayfalık öyküler. Yazarın dili edebi anlamda oldukça sağlam, öyküler ise hüzünlü. İçlerinde birkaç öykü deneme türüne yaklaşmış. Bu öyküler okuyucuyu daha fazla yoruyor. Tarz anlamında bütünlüğün olmaması belki kitabın olumsuz yanı kabul edilebilir. Kitabın basımı ve yazım anlamında oldukça başarılı.
Türk edebiyatında genellikle görmezden gelinen (belki de bana öyle geliyor) öykü türüne biraz daha eğilme isteği uyandırdı bende. Anlatmak istediğinizi mümkün olduğunca az kelime ile ve etkileyici bir şekilde anlatmanın edebi değeri romandan fazla olsa gerek.
