Öyle güzel bir okuma oldu ki, sabırsızlıkla bekledim her sakin fırsatı elime alıp okumak için.
5 - 6 sene önce almıştım bu kitabı ama bir türlü elim gitmiyordu okumaya, içimde bir isteksizlik, ne zaman niyetlendiysem olmadı, demek ki zamanını bekliyormuş.
Bazı kitaplar vardır, 'keşke daha önce okusaymışım' dedirten ama 'Miftah'ı iyi ki o zamanlar değilde şimdi okumuşum, zirâ hissiyatım bambaşka olurdu, elhamdülillah ki Ayasofya Camiisi ibadete açıldıktan sonra okumak nasip oldu, böylece tebessüm ederek son sayfayı çevirmiş oldum.
Ee Fatih Duman kalemini de özlemişiz, şevkimiz ziyadesiyle fazlaydı.
'Miftah', henüz Ayasofya Camiisi ibadete açılmamışken yazılmış bir roman, müellefimizin ve biz müslümanların kabul olmuş bir 'dua'nın hatırası, ne demek istediğimi okurken anlarsınız dostlar.
Bu güzel mâbedimizin, kurgu arasında, tarihini, önemini anlamak isteyenlere, unutturulan davanın farkına varmak isteyenlere tavsiyemdir.
Başka yorumlarda görüşmek dileğiyle,
Vesselam