... ve üniversiteye istifa mektubunu sunar, hayatının on yıllık, insanoğlunun ise yüzyıllarca etkileneceği o periyod başlar. Nietzsche bu süreçte çok daha sade bir hayat yaşar. Genelde yürür, yürürken de aklıyla yazar.
Yani Nietzsche çalışmak için yürümek zorundadır. Çünkü söylemine göre; (..) duvarların arasında hapsolmuş, sandalyelerine çakılıp kalmış yazarların kitapları obezdir, ağırdır.'' yürüyerek kendi bilincini özgür kılan Nietzsche, başka düşüncelerin esiri olmaktan kurtulduğu gibi insanlardan da kurtulmaktadır. Çünkü yürüyerek dünyada kendi evrenini yaratıp, kendi yaşam alanını çizer insan ona göre.
Yürüyerek doğaya döner Nietzsche. Şehirden çıkıp artık doğayla içiçe kaldığında 1881 yılı ibareli şöyle bir notu bırakır bize; ''Deniz ve alabildiğine gökyüzü! Bunca zaman ne diye işkence etmişim kendime!''
John Kaag Nietzsche'yi anlatırken soru soruyor bolca. Zor sorular. Kendi olmak üzerine çıkılan yolda ne kadar kendin olabildiğine, seni kendin olmaya dair neyin kısıtladığını farketmeni sağlayan rahatsız edici sorular.
Belki bir gün bir atın boynuna kafamı dayayıp ölenin aslında ben olduğumu söyleyeceğim.
