Yolun sonu : Pİ
Bazen yolun sonu aslında tüm yaşadıklarımızın başladığı yerdir .
Fi , Çİ , Pi serisinin aslında üçüncü kitabı olan ama yazarın ilk yazdığı eserdir " Pİ ".
Serinin en beğendiğim kitabı oldu hatta bu üç kitaptan (Fi ,Çİ, Pi) sadece birini okuma şansım olsaydı kesinlikle Pİ'yi seçerdim.
Kitapta ; siyaset , din , eğitim , bilim , insan ilişkileri ve daha birçok konuda derin bilgi veriyor ve etrafımızda gördüklerimizin bir adım ötesindeki göremediklerimizi buzdağının görünmeyenlerini farklı meslek gruplarındaki kişiler üzerinden okuyuca aktarılmış.
Kitaptaki her olay her karakter aslında geçmişte şu anda ve gelecekteki sorunlar üzerine düşünmemizi hiçbir şeye körü körüne inanmamız gerektiğini sorguyan ve araştıran birer birey olmamızı anlatıyor.
Kitapta özellikle Deniz' in bilgisine , Bilge'nin azmine , Özge'nin savaşçı ruhuna , Göksel'in cesaretine Eti'nin güçlü durmasına hayran kaldım
"Can Manay "başlı başına bir roman karakteri olabilecek biri zaten . Ona bazen kızdım bazen sinirlerindim bazen üzüldüm bütün bunlara rağmen bilgisine ve vazgeçmeme ruhunu takdir ettim . Özellikle Can Manay ile ilgili kısımları okurken hep şunu düşündüm: Demek ki hiçbir şey ve hiç kimse göründüğü gibi değilmiş dışardan hayatlarına imrenerek baktığımız insanlar aslında kendi içlerinde ne kadar güçsüz ve mutsuzmuş meğer. Her şeye sahip olabilirsin paran olabilir , ünlü olabilirsin ama ruhun mutlu değilse kafan rahat değilse aslında hep en diptesin .
