Fransız şair Charles Baudelaire'in 1851 yılında yazdığı, "les paradis artificiels" in üçüncü bölümünü oluşturan bu deneme yazısı; şarap ve esrarın insanlar üzerinde yaptığı etkileri inceleyerek, Şarap ve esrarı en ince ayrıntısına kadar mukayese ediyor.
Ve sonuç olarak şarap iyi, esrar kötü diyor.
Bakın tam da şu sözlerle!
"Şarap iradeyi coşturur; esrar hiçe indirir. şarap fiziksel bir destektir; esrar bir intihar silahı. şarap insanı iyi yapar ve topluma karıştırır; esrar soyutlar, yalnız yaşatır. Biri çalışkandır; öbürü özünde tembeldir. şarap halk içindir ve onu içmeye layık olan içindir; esrar yalnızlık sevinçleri sınıfına giren, işsiz güçsüz sefiller icin yaratılmıştır. Şarap yararlıdır , verimli sonuçlar sağlar; esrar yararsızdır ve tehlikelidir."
Sistemin çarkları arasında ezilmemek, düzene yenilmemek için ise;
" Zamanın korkunç eziyetlerle şehit ettiği köleleri olmamak için hiç durmadan sarhoş olun! Şarapla, şiirle veya erdemle; neyle isterseniz. Yeter ki sarhoş olun.'' diyor.
Karar sizin.
Bana göre ilginç bir kitaptı.
Kitapla kalın efenim :)
