Küçük İskender ile tanıştığım kitap. Bazen içindeki bir şiirin tek bir cümlesine saatlerce asılı kalıyorum. Şiirler oldukça dolu ve anlamlı, son derece kaliteli.
Okuması çok eğlenceli, yemyeşil bir ormanda dans ediyormuşum hissi uyandırıyor onu okumak. Veya; bulutların üzerinde, göğün on dokuzuncu katında. Gök ve Kut iyeleri ile, oradan oraya koşuşturmak.
Bana kalırsa usta ve saygı duyulası bir şair, onu tanımayı çok isterdim. Çoğu şeyden daha çok isterdim. Fakat maalesef istemekle kalacak. Her adam kendi son yolculuğuna otoban.
Okuduğum ilk kitabı olduğundan diğerleri ile kıyaslama yapamayacağım. Fakat genel olarak kelimelerle oynamayı becerebilen bir şair olduğunu belirtmek isterim. Bana farklı bir bakış açısı kazandırdı. Şiir okumanın değerini sayesinde daha iyi kavradım.
Öyle ki, okumak isteyenlere belirtmek istediğim bazı önemli hususlarda var; hayatın sadece nefret, umutsuzluk, bunalım, kişilik çatışmaları, öfke, yalan ve şiddetten kurulu olduğunu düşünmek istiyor. Veya düşünüyor.
Rimbaud hayranı, hem de ağır Rimbaud hayranlarından fakat yazım tarzı bana Bukowski'yi anımsatıyor. Hep serseri takılmayı yeğliyor. Defalarca intihara kalkışmış fakat teknik arızalar nedeniyle başarısız olmuş. En zeki şairlerden biri ve en duygusal aşık.
Bu arada cinsel yönelimi yüzünden şairliğini küçümseyen bir kesimde var; en azından zeka pırıltısı var yazdıklarında, çağdaşları gibi yazayım da millet adam bellesin beni takıntısı yok.
446.jpg){kind=small}
542.jpg)
