Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boş yere mağaramdan çıkarma beni.Alışkanlıklarımı, özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna...
Dünyaya uzaylılar olarak geliriz ve canavarlar olarak terk ederiz.
Kitapçıdayız tekrar paylaştı.
Kürtçe benim anadilimdi ve yasaklanmıştı. Bu nedenle yasaklanmış bir dilde yazmanın ahlaklı olduğunu düşünüyorum. Anadilin korunması ve kollanması ahlaki bir konu. Ben katil olmak istemiyorum. - Mehmed Uzun
Okur Takip Önerileri
Akıl ordusu üzüntü ordusunu yenince, üzüntü ve korkuyu yakalayıp hapsettiler. Düşmanlık bir köşeden kaçtı ve yeni bir fitne çıkardı. "Maraz(hastalık)" adında bir yol kesen vardı. Sebepsiz herkese karşı öfke duyardı. Düşmanlık, gidip kendisini ona tanıttı ve onunla biraz dertleşti. Maraz dedi ki:" Hiç korkma ve kendini bana bırak. Çünkü çabucak bir hile yapar, Ruh'un kanını döker ve Sıhhat'i de rezil ederim."
İnsanların coğrafyaları ve kişilikleri, bin, iki bin yıl öncelere dayanan tarih tezleriyle değiştirilemez. İnsanlar, hangi halktan olduklarını kendi istençleriyle belirlemekte, hatta seçmekte özgürdürler, özgür olmalıdırlar. Devlet baskısı ve zoruyla halkların kimlik ve kişiliklerini değiştirmeye zorlanmaları başta sosyalizm olmak üzere, hümanizme, demokrasiye, insan haklarına, hatta insanlığa aykırıdır.
Buluşturularak atılmış bir kağıt parçası gibiyim. İçimde kalkıp gidenlerden doğan boşlukların ağırlığı. Ve sevmek, Ve korkmak; ve nasıl, uzaydaymışım gibi yalnızım.
''Ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır, çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür.''
"Hayaller sınırsız, gerçekler sınırlı olunca iki kere inciniyor insan"...
Bu dünyaya nasıl geldiysen, öylece çıkıp gidebilmelisin. Ölümden hayata geçerken duymadığın endişeyi, hayattan ölüme geçerken de duyma. Zaten bu hayata ölmek koşuluyla gelmedin mi...?
Yaşar Kemal,İnce Memet’te şöyle teselli ediyor insanlığı ;
- “Hangi günü gördün AKŞAM OLMAMIŞ.?”
- “Kaç geceyi gördün sabaha varmamış?
Unutmak, her acıyı siler, arkada bırakırdı. Şarkı söylemek ise, unutmak için en güzel çareydi. Çünkü insan şarkı söylerken daima sevdiği şeyleri düşünür.
Sayfa 87
Birlikte geçirilen bi felaket kadar insanları birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur.(81)
