Duygularımızı renk yelpazesi gibi düşünün. Ağlamak ile gülmek arasında gidip gelebildiğimiz binlerce renk olduğunuzu farz edin.Kadın bütün renkleri tuvalinde kullanabilen bir ressam , erkek ise sadece siyah ve beyazla bir şeyler yapmaya çalışan boyacı. Elbette çıkan eserler çok farklı olacak.
Yapayalnız yaşama, mürdüm giriz olmak bir zamanlar fazilet ve hüner gibi algılanıyordu.. o zamanlarda değiliz. Yaşadığımız devir hareket ve mücadele devridir, hareketsizlik ve mücadele etmemek bilimsel ifadeyle söylemek gerekirse bir noksanlıktır.
Korkak yetiştirilen köpekler vardır. Kötü yürekli sahipleri ellerine ne geçerse indirirler kafalarına , köpekler de dayağa alışırlar. Bakışlarına bir umutsuzluk, boşluk gelir. Bakınca korkar insan.