Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Kitapyorumu.n
Kitapyorumu.n
@kitapyorumu_n
Türkolog/Öğretmen
Ege Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
İzmir, 17 Ağustos 1983
106 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Çocuklar İçin Bilim
K ailesinin akıllı ve meraklı kızı Fizi'nin bilimi keşfetme ve öğrenme sürecini anlatan bir çocuk kitabı dizisi. Set burada toplu halde olmadığı için sadece ilk kitaba inceleme yazıyorum ama 4 kitap daha var. 1-2 sene önce ileride okuması için oğluma almıştım. Ondan önce ben okumak istedim, benim elimde görünce o da okumak istedi. 1. sınıfa gidiyor, kitabın onu aşacağını düşündüm, sonra oku dedim ama ille okumak istedi. 4 tanesini okudu, şimdi 5.de ama bence 1-2 sene sonra tekrar okuyup daha iyi anlamalı. İlkokul 2.-3.sınıf çocukları için çok güzel bir kitap. 1. sınıf da okur ama biraz daha büyük çocukların içeriği idrak edip daha kalıcı fayda sağlamaları daha muhtemel. Kitaplarda fizik, günlük hayattaki olay ve nesnelerle çocukların anlayabileceği ve sıkılmayacağı bir şekilde anlatılmış. Çocukları bilimin ışığıyla yetiştirip geleceğimizi bu yönde şekillendirmek isteyen tüm ebeveyn ve öğretmenlere bu ve bunun gibi kitapları tavsiye ederim.
Zor bir kitap. Teorik fiziği seven, bu konudaki popüler bilim kitaplarını okumaya alışık biri olarak bazı bölümlerde bu kadar zorlanacağımı tahmin etmemiştim. Rahatlıkla anladığım yerler de çok ama bazı yerler gerçekten karmaşık. Daha sağlam bir fizik ve geometri bilgisi gerektiriyor. Bir mühendisin evrenin yapısı, geometrisi ve buna benzer konular üzerine bir fizikçiye sorduğu sorulardan ve fizikçinin cevaplarından oluşan bir kitap. Anlatılanlar şekillerle desteklense de iki boyutlu çizimler ve bizim üç boyutlu düşünmeye alışmış zihnimiz bazı şeyleri tam olarak kavramakta yetersiz kalıyor. Mesela yüksek boyutlu uzayın içinde olmayan bir dört boyutlu evreni düşünme konusunda hayal gücümüz iflas ediyor çünkü bunlar amatörlerin hayal gücüyle değil fizikçilerin matematiksel hesaplamalarıyla ulaşılabilecek sonuçlar. Kitapta soruları cevaplandıran fizikçi "Fiziğin tüm konuları ya da herhangi bir konusundaki tüm detaylar, popüler olarak anlatılabilir diye bir kural yoktur. Dolayısıyla anlattığınız gibi fizik dünyasına, popüler bilim dünyasından yeni köprüler kurulabilse de fiziğin her bölgesini amatörlerin dolaşmasını sağlayacak köprüler hiçbir zaman olmayacaktır." ve "Bir noktadan sonra popüler anlatımda elimiz kolumuz bağlanıyor." diyor. Çok doğru.
Dikkat! Olaylarla ilgili ipucu içerir.
Düzülke iki boyutlu bir ülkedir. Burada her şey bir düzlem üzerindeki geometrik şekillerden ibarettir. Kadınlar düz çizgi, askerler ve alt sınıftaki işçiler ikizkenar üçgen, orta sınıf eşkenar üçgen, serbest meslek sahipleri ve beyefendiler kare ve beşgendir. Kenar sayısı arttıkça soyluluk da artar. Kenar sayısı çok fazla olup neredeyse daire
Okur Takip Önerileri
Anlatılması biraz zor bir roman. Başı, ortası, sonu olan olaylar dizisinin olduğu klasik anlatımlı bir roman değil. Olaylar çok az zaten. Durum hikâyesi gibi düşünebilirsiniz. Okurken ben böyle hissettim. Sanki durum hikâyesinin romana dönüşmüş şekli gibi. Romanda Meli ve Berni, çocukluğu ve gençliği beraber geçmiş iki yakın arkadaştır.
Kitapta Orhan Veli'nin kendi yazdığı altı, Türkçeye çevirdiği iki adet hikâye var. Orhan Veli Kanık'ın adı şiirle özdeşleştiği için hikâyelerini pek bilmeyiz. Zaten çok başarılı, çok etkileyici hikâyeler de değil ama okunur mu? Okunur. Okumayın, zaman kaybı diyemem. Hikâyelerde genelde günlük hayattaki sıradan insanları, denizi, balıkçıları görürüz ve tabii geçim derdini. Şiirinde "Gelir dersen dargelir/Gün aşırı alacaklılar gelir/Anam anam/Dayanamam/Bu iş bana zor gelir" diyen bir Orhan Veli'nin hikâyelerinde de iş bulma kaygısı, geçim sıkıntısı tanıdık bir unsur olarak karşımıza çıkmakta. Hikâyelerden birinde anlatıcı kendisidir. Sanki çoğunda öyledir(okurken ben öyle hissettim) ama bunu sadece bir hikâyede açık açık görürüz. Sadece bir hikâyede anlatıcı kendisinin Orhan Veli olduğunu söyler.
Yazarının bizzat bana ulaşarak okumamı istediği bir kitaptı. İyi ki de istemiş ve ben de okumuşum. Çok beğendim. Yazarın ciddi bir entellektüel birikime sahip olduğu belli. Daha ilk sayfalardan bir bibliyomanla karşıya karşıya olduğumu fark ettim. Kitabın kapağında roman yazsa da aslında eser uzun bir durum hikâyesi tarzında. Doktora tezini yazmaya başlamaya çalışan felsefe yüksek lisans öğrencisi Mehmet'in kendisi ve hayat hakkındaki düşüncelerini okuyoruz. Mehmet sokaklarda dolaşır, kafelerde oturur, insanları gözlemler, her şey hakkında düşünür, bir türlü başlayamadığı doktora tezi aklının bir köşesindedir. Tüm bunları yaparken okuduğu kitap ve izlediği filmlerden yığınla örnekler, hayatla o eserler arasında kurduğu benzerlikler de kafasına doluşur. Mehmet biraz Oblomov, biraz da Tutunamayandır. Sonunda bir kıza âşık olur ama söyleyemez. Ben kitabı sevdim. Bunda Mehmet'in düşünce yapısıyla benimki arasında ortaklıkların bulunması da etkili. Sürükleyici olaylar okumak istiyorum diyenler için uygun bir kitap değil ama hayata dair sorgulamalar içeren kitapları seviyorum diyenler için güzel bir kitap. Okuyucunun ilgisini biraz daha canlı tutacak olayların yer aldığı bir hikâye ya da romanla yazar Oğuz Atay tarzını yakalayabilir diye düşünüyorum. Böyle güzel bir kitapla tanışmamı sağladığı için kendisine tekrar teşekkürler.
·
Puan vermedi
Aziz Nesin'in Yol kitabının devamı olan Yokuşun Başı ve Yokuş Yukarı kitaplarını ararken karşıma çıkmıştı. Rıfat Ilgaz'ı da sevdiğim için merak edip okumak istedim. Gazetecilik anılarını anlattığı yazılardan oluşmuş bir kitap. Toplam 34 yazı var. Yazılar önce bir mizah dergisinde yayımlanmış, sonra kitap haline getirilmiş. Kitapta Rıfat Ilgaz'ın birlikte dergi çıkardığı şair/yazarlar, Bâbıâli patronları, çektiği para sıkıntısı, Aziz Nesin, Sait Faik, Orhan Kemal gibi birçok meslektaşıyla anıları anlatılıyor. Dönemin basın-yayın ve edebiyat dünyasını, sosyal hayatını görebileceğiniz güzel bir kitap.
Aziz Nesin, 1976'da anılarının 2. cildi olan Yokuşun Başı'nı yayımladıktan sonra 1993'e kadar anılarının devamını yazmamıştır. Oğlu Ali Nesin'in ısrarıyla 1993'te tekrar yazmaya başlamış, 1995'te ölene kadar da yazmıştır fakat artık hem yaşlı olduğu için hem de bazı sağlık sorunlarından dolayı öncekiler kadar düzenli yazamamıştır. Ölümünden sonra oğlu Ali Nesin anıları düzenleyip yayına hazırlamıştır. Bu ciltte Aziz Nesin yine öğrencilik anılarını ve öğretmenlerini anlatmaktadır ama ikinci ciltteki bazı olayları(galiba yaşlılıktan dolayı önceden anlattığını unutup) burada tekrar anlatmıştır. Aslında bu kitapları okumaya başladığımda beklentim farklıydı. İlk cildini çok beğenmiştim. Orada hayatının ilk 12 yılını çok güzel anlatır. İkinci ve üçüncü ciltte hayatının daha ileriki dönemlerini anlattığını zannetmiştim. Yani mesela iş hayatına atıldığı, evlenip çoluk çocuğa karıştığı dönemi, yaşlılık yıllarını falan. Ama öyle değilmiş. Anılarını üçten fazla cilt şeklinde yazmayı planladığı için zamanda yavaş ilerliyor. Bu yüzden de yetişkinlik dönemine gelememiş. 3. ve son ciltte hâlâ öğrenci. En azından bu son ciltte olsun hızlı hızlı ilerleyip hayatının yazmadığı yıllarını da yazsaymış iyi olurmuş. Zaten 3. cildi yazmaya başladığında artık 78 yaşındadır ve bir sürü de sağlık sorunu vardır. Daha kaç yıl yaşayıp ne kadar yazabilirdi ki? İnsan yaşlansa da kendine ölümü yakıştıramıyor belki de.
Yol kitabının devamı. Yani Aziz Nesin'in hayatını anlattığı Böyle Gelmiş Böyle Gitmez serisinin ikinci kitabı. İlk kitapta daha çok annesi ön plandayken bu kitapta babası ön planda. Aziz Nesin, aslında biraz huysuz bir insan olan babasının kendisi söz konusu olduğunda ne kadar farklı biri olduğunu, kendisine ne kadar iyi babalık yaptığını anlatıyor. Bunun yanısıra yatılı okuduğu askerî okuldaki öğrencilik yıllarını, okul anılarını da anlatıyor. Kitap güzel ama birincisi(yani Yol) kadar sevmedim. Yol'u çok sevmiştim.
Kitabın adından içeriği sanırım anlaşılıyor. İlk önce Sümer dini ile ilgili kısa bir bilgi verdikten sonra Sümerlerin dinini diğer dinlerle karşılaştırmış. Daha sonra kadınların başını örtmesi, yaratılış, Nuh Tufanı, Eyüp peygamberin ve Harut ile Marut'un hikâyesinin(tabii ki farklı kişi adlarıyla ama benzer olaylarla) Kuran, Tevrat ve İncil'den çok önce yazılmış olan Sümer tabletlerinde yer aldığını anlatıyor. İnce bir kitap. Sıkıcı değil, kolay okunuyor ve bilgilendirici. Tavsiye ederim. Zaten Sümerler deyince bizde akla ilk gelen isim Muazzez İlmiye Çığ'dır.
Kur'an, İncil ve Tevrat'ın Sumer'deki KökeniMuazzez İlmiye Çığ · Kaynak Yayınları · 20064,139 okunma
İzmir'in işgalinden sonra Halide Edip'in İstanbul'daki mitingleri, işgal güçleri tarafından hakkında yakalama ve idam kararı çıktıktan sonra gizlice Anadolu'ya geçişi, Ankara'da Mustafa Kemal ve arkadaşlarıyla yaptığı çalışmalar, onbaşı rütbesiyle katıldığı savaşlar ve Millî Mücadele'den sonra İstanbul'a dönmesini anlattığı çok güzel bir kitap. Zaten birçok okurun kitabın konusunu az çok bildiğini düşünüyorum. Türk'ün Ateşle İmtihanı, Halide Edip'in hatıralarının ikinci bölümü aslında. Birincisi çocukluğundan başladığı Mor Salkımlı Ev. Önce onu okumak daha mı iyi olurdu bilmiyorum ama ben bu dönemi merak ettiğim için ilk başta bunu okumak istedim. İlerleyen zamanlarda Mor Salkımlı Ev'i de okumayı düşünüyorum.
Dikkat! Olaylarla ilgili ipucu içerir.
Bir çocuk kitabı ama büyükler için de güzel bir kitap. 10 yaşındaki Winifred Foster kendilerine ait korunun içindeki pınardan su içmek üzereyken 17 yaşındaki(aslında 104 yaşındadır) Jesse Tak oradan su içmemesi gerektiğini söyler. Winnie suyu içmek için ısrar ederken Jesse'nin annesi ve kardeşi gelir ve suyu içmesini engellemek için Winnie'yi kaçırıp kendi evlerine götürürler. Anne, baba ve iki erkek çocuktan oluşan Tak ailesi çok uzun zaman önce o pınarın suyundan içmiş ve ölümsüz olmuşlardır fakat böyle bir hayattan hiçbiri memnun değildir. Bu nedenle Winnie'nin sudan içmesini engellemişlerdir. Küçük kızı kaçırdıktan sonra ona her şeyi anlatmak zorunda kalırlar. Bu sırada kızı kaçırdıklarını görüp onları takip eden bir adam her şeyi duyar ve pınarın suyunu ele geçirmek ister. Bundan sonra da olaylar daha maceralı hale gelir. Konu çok güzel. Anlatım tarzı da öyle. Olayları dümdüz anlatıp geçmemiş. Kendi çapında edebî değeri olan bir kitap. Bilinçakışı tekniği bile kullanılmış ki bir çocuk kitabında ilk defa gördüm. Sonlarına doğru bazı bölümlerde anlatılanlar -bir karakterin öldürülmesi, diğerine idam cezası verilmesi(idam edilmez, kurtulur)- hassas ebeveynleri rahatsız eder mi bilmiyorum ama çocukların izledikleri çizgi filmlerde, oynadıkları oyunlarda daha fazla şiddet ya da çocuklara uygun olmayan içerik olduğunu düşünüyorum. Ben kitabı çok beğendim. İlkokul için ideal. 1. sınıf kendisi okuyamaz. Kitap 107 sayfa ve yazıları çok iri değil. 2. sınıf ve üstü okuyabilir.
Bir yaratıcının gerçekte var olmadığını, Tanrı fikrinin insan zihninin bir ürünü olduğunu anlatan bir kitap. Yazar önce teizm, deizm, ateizm kavramlarını açıklıyor; sonra Tanrı'nın var olmadığıyla ilgili görüşlerini açıklamaya ve kanıtlamaya çalışıyor. Mesela canlılardaki kusursuzluğun, doğal seçilimi bilmeyen insanları bir akıllı tasarımcının varlığına inandırdığını anlatıyor. İnsanların inançları gereği yaptıkları saçma ya da yanlış şeyleri ve bunları yapabilme özgürlüğüne sahip olmalarını eleştiriyor. Yazarın kendisinden mi yoksa çeviriden mi kaynaklanan bir durum bilmiyorum ama bazı yerler biraz karmaşık ve sıkıcı. Daha kısa ve basit anlatılsaymış daha iyi olurmuş diye düşünüyorum. Yine de konuyla ilgili okurların okuması gereken kitaplardan biri.
Dikkat! Olaylarla ilgili ipucu içermektedir.
Orhan Pamuk'un (roman olan ve olmayan)17 tane kitabını okudum, bu 18.si. Orhan Pamuk hakkında yazabileceğim çok şey var ama hepsini burada yazmak gereksiz. Ağırlıklı olarak bu kitapla ilgili şeyler yazmak daha doğru. Veba Geceleri kitabı kolay okunan bir kitap değil. Yazarın tarzına alışık olduğum halde ben bile bazı yerlerde sıkıldım. Alışık
Büyük bir hevesle başladığım bir kitaptı ama hoşuma gitmedi. Eser Dalkavuk Firuz ve Mu'teriz Kârdân'ın karşılıklı konuşmalarından oluşuyor. Dalkavuk; arkadaşına dalkavukluğun utanılacak bir şey olmadığını, aksine bir meslek ve bir sanat olduğunu, hatta önemli bir sanat olduğunu anlatıyor. Dalkavukluğu diğer mesleklerle ve sanatlarla kıyaslıyor, ne kadar zor ve marifet gerektiren bir iş olduğunu anlatıyor. Konu güzel olabilir ama eser çok sıkıcı. Hem de bu kadar kısa olmasına rağmen. 141 sayfalık bir kitap ama asıl metne geçmeden önce yazar, eser ve eserin Türkçeye tercümesi hakkında yaklaşık 50 sayfa bilgi verilmiş, eserin başka hangi eserleri etkilediği anlatılmış(bu bölümler eserden daha güzel sanki, bana öyle geldi). Asıl metin kısmından önce bir de Mütercimin Mukaddimesi(yani çevirenin önsözü) bölümü geliyor. Eser 60. sayfada başlıyor. Firuz ve Kârdân karakterlerin eserin orijinalindeki adları değil. Asıl metindeki adları Tychiades ve Simon'muş fakat eseri Türkçeye çeviren kişi orijinale çok sadık kalmayıp bazı isim ve kavramları değiştirmiş. Eseri kendi dilinde okuyabilseydik o da böyle sıkıcı mı gelirdi bilmiyorum.
