...ben ile kendim arasında derin bir sessizlik var. Birlikte, bir çeşit ağırlaştırılmış yalnızlık yaşıyoruz.
Sayfa 28 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Acaba ayıp sandığımız şeylerin hepsi de güzel midir sence?… Söylesene…
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları - 3. BaskıKitabı okudu
Hayatım boyunca olağanüstü bir şeyler bekledim, mucize ya da felaket. İkisi de başıma geldi. Cennet ya da cehennem, önemi yok, şairin dediği gibi, bilinmeyenin dibinde yeniyi bulmak. Ufka yaklaşmak istedim, daima uzaklaştı. Çölde Tatarlar’a değil, ihtiyar Giovanni Drogo* gibi sadece ölüme rastgeldim.
Sayfa 85 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Ben ben değilim,
ben ben olmaya son verdim,
senin olmak için."
Ayıp düşünceler ölümcül günahlar mıydı? Elbette kimseye bunu sormaya cesaret edemiyordum.
Sayfa 17 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sıkıcı...
Hakkımda söylenecek en kötü şey buydu, hayatımı sıkıcı olmamaya çalışmakla geçirdim. Yol yordam bilmeyen biri gibi görünme pahasına, konuşurken asla ihtiyatlı davranmadım. Girizgâhları, dolaylamaları, lafı uzatmaları, bin dereden su getirmeleri kestirip attım...
Kuyunun etrafında dönüp durmadım, kuyuya anında dalmak istedim.
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ancak şimdi anlıyorum ki, hayatımın amacı daima güldürmek, ağlatmak, duygulandırmak olmuş.
Benim en büyük korkum ilgisizlikti, fark edilmemek, daha da kötüsü insanları sıkmaktı.
Sayfa 20 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
“Başkalarında beni en fazla ilgilendiren şey, benim” diye yazmış Francis Picabia.
Bu cümle bana cuk oturuyor.
Sayfa 95 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Çalışmalarımda kendime dayattığım tek şey, başkalarının yaptığını yapmamaya çalışmak oldu.
Sayfa 56 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu