Gözünün kıvrımına raptolmuş bir siyah yıldız
Ve o yıldıza meftun bir gök güvercin
Seni kaybettiğim, söyle gerçek mi?
Ey güzel bırakıp beni gittin mi?
Her name, her söz kulaklarımda
Hâlâ bugün gibi çınlayıp durmada.
Yanık kokusu ciğerimden geliyor,
bakmayın duman tütmediğine.
Yalnızlığım iki kişilik...
Neyi susmaya çalıştıysam, çığlık!
Neyi bastırdıysam içime, çağlayan!
Neyi biriktirdiysem kalbimde, gözyaşı!
Ne yana dönsem, çaresizlik!
Nereye koşsam, geç kalmışlık!
Adam hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
Kadın güzel
Güzel anılar gibi güzel
mahşere kalsın...
Ve hangi vakitte erişemezsem sana
sızlayan bir kan dağılıyor damarlarımda
Ey güzel sevgilim, dön artık bana!
Seni çağırıyor söylediğim şarkılar!
sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış
gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi
Seni unutacak ömrüm kalmadı
Bir adamın kirpiklerine meftun
Sayfa 17
Nasıl yar deyeyim ben böyle yare
Mecnun edip çöle saldıktan sonra
Alemin bağına bülbüller konmuş
Nidem benim gülüm solduktan sonra
Karadır kaşların keman istemem
Şu gönlümden özge mihman istemem
Ölsem de derdime derman istemem
Ok vurup sinemi deldikten sonra
Coşkun çaylar gibi çağlamayan yar
Gönlünü gönlüme bağlamayan yar
Benim bu halime ağlamayan yar
Daha ağlamasın öldükten sonra
Pir Sultan Abdal'ım sürem bu yolu
İnsan-i kamilin olurum kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
Nidem ben ummana daldıktan sonra
"sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış
gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi"
— Kelimelerimi duyuyor musun?
......................................................
