belki de her sey icin aynı durum geçerlidir, çevremizde bizim gibi yaratklar oldugunu düşünürüz halbuki olan, sadece, don, ve yabancı bir dil konuşan taşlardır; bir dosta selam vermek üzereyizdir, ama kolumuz hareketsiz yana düşer, gülümsememiz yarıda kalr çünkü tamamen yalnız olduğumuzu görürüz
Sonra nasıl olsa düzelirdim. Bütün bu yaşananlardan sonra düzelebilir miydim? Neden olmasın, değişen koşullara en yüksek düzeyde ayak uydurabilen canlı organizma insan değil midir? Yoksa evrimin en üst basamağında olabilir miydik?