Sözün özü, sanatçı gözüyle baktığımızda yeryüzünün doğal görüntüsü kusursuz bir "kompozisyon" oluşturmaz.
Sayfa 761 - Ren YayıncılıkKitabı okudu
" Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı.
Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük sizin için kötü olacak. Benden hikayesi."
Sayfa 85Kitabı okudu
bir doğa aşığından...
Gökyüzü bu kadar umut doluyken, masmaviyken; biz insanlar nasıl bu kadar ümitsisiz diye düşündüm ve çünkü bakmıyoruz yukarılara, kendi yaptığımız yapay binalar, araçlarda kayboluyoruz. Bakmak gerek, güzelliklere...
" Romanlar yüzünden adaları sevdiğimi pek ummuyorum ama belki de o yüzdendir. Haritada Ada görmeyeyim. İçimdeki dostluklar, sevgiler, bir karıncalanmadır başlayı verir. Hemen gözlerimin içine bakan bir köpek, hemen az konuşan, hareketleri ağır, elleri çabuk, ablaları giymiş bir balıkçı, yırtık bir muşamba kokusu ile beraber küpeşte tahtaları kararmış, boyası atmış,ağır ve kaba bir sandal, sandalın peşini bırakmayan bir kuş, ağ, balık, pul, sahilde harikulade güzel çocuklar, namuslu kulübeler, kırlangıç ve dülger balığı haşlaması, kereviz kokusu, buğusu tüten kara bir tencere, ufukları dar sisli bir deniz...
Sayfa 101Kitabı okudu
Tabiat, çoğunca dosttur. Düşman gibi gözüktüğü zaman bile insanoğluna kudretini ve kuvvetini tecrübe imkanları veren, yüz vermez bir babadır; fırtınasında kayığını batırdığı zaman yüzmesini, rüzgarında kulübenin damını uçurduğu zaman daha sağlamını, daha hünerli bulmayı öğretiyor; canavarı ile karşı karşıya bıraktığı zaman adale kuvvetini sınıyordur.
Sayfa 102Kitabı okudu
Varlıkların sessizliğine aldanmamalı! Mustaripler yalnız "Mustaribim!" diye bağırabilenler değildir. Bilinmez niçin, acıyı hayata katan kudret, insandan başka hiçbir mahlûka acının sırrını açığa çıkarmak imkânını vermemiştir. Her mahluk hayatın kanlı yollarında boynuna geçirilen ve sesini boğan ağır bir "suskunluk" zincirini sürükleyip yürüyor. Hiçbir beygir, hiçbir arı, hiçbir sinek başının ağrıdığını veya midesinin bulandığını bize söyleyememiştir. Fakat bu türden bir ıstırâbın gözü, başı, ağzı olan bir mahlûka yabancı olabileceğini zannetmek ne merhametsizliktir..
Sayfa 16 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ezdirme Çocuklarını Doğa Ana!
Kırlangıç yuvasını bozmak, gözünün içine bile yapsa kırlangıç yuvasını, günahların en büyüğüydü. Köyde kırlangıç yuvası bozduğundan dolayı çolak olmuş birkaç kişi vardı. Birkaç kişi de titrek olmuştu. Elleri ayakları, gövdeleri titreyerek dolanıyorlardı köyün içinde.
e-kitapKitabı okudu
Anavarza örenlerindeki ne kadar kuş varsa hepsi de yerdeydi, kuşları, yerdeki yavruları da hep yılanlar yiyorlardı. Kayalıklarda ne kadar yılan varsa her biri ağzına bir kırlangıç yavrusu almış yutuyordu.
e-kitapKitabı okudu
Kendi haline bırakırsak doğa bizi kurtarmayacaktır.
Sayfa 35 - Can
