Yeryüzü'nden ne kadar koparsak, dişil olana o kadar düşman olmaya başlarız. Tutkumuzu, yaratıcılığımızı ve cinselliğimizi yadsırız. Sonunda Yeryüzü'nün kendisi zehirli bir yer haline gelir. Amazon' da bir şifacı kadının bana, "Yağmur ormanlarını aslında neden kestiklerini biliyor musun? Çünkü o ıslak, karanlık, karmaşık ve dişidir," dediğini hatırlıyorum.