ş
Şehir
2 üye · 1 yeni gönderiBurada insanların mimikleri çalışmıyor, düzenli bir yaşamın tekdüzeliğine bağımlı bir grup insan bunlar! Hayır, onlara haksızlık etmiyorum, kendime haksızlık ediliyorum; bu "kurallı" yaşamın gayri esnek yapısında kaskatı kesilip mezar taşına dönüşececeğim!
Bir şehri severseniz, orada çok gezerseniz, yıllar sonra o şehrin sokaklarını yalnız ruhunuz değil, gövdeniz de kendiliğinden öyle bir tanır ki, karın kederli kederli serpiştirdiği bir keder anında bacaklarınız sizi kendiliğinden sevdiğiniz bir tepeye çıkarır.
Sayfa 16Kitabı okudu
Evliya Çelebi, Erzurum’un soğuk bir diyar olduğunu söyler ve şunları ekler: ‘Efvâh-ı nâsdadarb-ı meseldir kim bir dervişe
‘Kanden gelirsin?’ derler, ‘Berf rahmetinden gelirim’ cevabını verir. ‘Ol ne diyârdır?’ derler; “Sovukdan ere zulüm olan Erzurûm’dur’ der. ‘Anda yaz geldiğine râst geldin mi?’ derler. Derviş eydür: “Vallahi on bir ay yigirmi tokuz gün sâkin oldum, cümle halkı yaz gelir derler, ammâ görmedim’ der.”
Erzurum taşı dururken çimentonun kullanılmasını bir türlü aklım almaz. Betonun getirdiği bir yığın kolaylık meydanda. Fakat bu kolaylıklar bazen de mimarinin aleyhinde oluyor. Hele mahallî rengi bozuyor. Erzurum taşı, Ankara taşı gibi çok kullanışlı. Her girdiği yere âbide asilliği veren bir mimari malzemesidir.
Sayfa 63Kitabı okudu
Birincisinde yüz otuz iki bin olan nüfus, yüz bine inmişti. İkincisinde şehir kökünden sarsılmıştı. Fakat bu seferki yıkılış çok başka bir şeydi. Bu sefer ölüm, geride kendinden başka hiçbir canlı şey koymamak ister gibi, şehre saldırmıştı. Gerçekten kendi malı olan uçsuz bucaksız bir mezarlığın bir ucundaki küçük bir şehir iskeleti, artık sadece bir harabeyi çevreleyen birkaç kapı adıyla birkaç bozuk yol bırakarak çekilip bitmişti.
Hemen herkesin yalnız kendisinin anlatabileceği bir hikayesi vardı. Hemen herkes birkaç kişiye ağlıyor ve akibetini hala bilmediği bir sevdiğini bekliyordu.
Sayfa 32Kitabı okudu